Scorebordjournalistiek. Het is een bekend fenomeen dat
vooral in de sportjournalistiek voortdurend opduikt. Overenthousiaste journalisten laten zich meeslepen en identificeren
zich te veel met een atleet of een buitengewone prestatie, schrijven daar in
knullig Nederlands ongenuanceerde stukken over (waarbij ze gretig handenvol
hoerawoorden uit de grabbelton van de superlatieven grissen) en vergeten in alle
commotie om afstandelijk, onpartijdig en kritisch te blijven.

Afgelopen week hebben we er weer een opvallend staaltje van gezien.
Dinsdagavond was Cristiano Ronaldo in een grote dag tijdens de beslissende
barragewedstrijd tussen het Zweden van Zlatan Ibrahimovic en zijn Portugal.
Portugal had de heenmatch met 1-0 gewonnen (uiteraard een doelpunt van CR7,
zoals de man gemeenzaam genoemd wordt). In de terugwedstrijd kwam Portugal eerst
voor (Ronaldo!), waarna Ibrahimovic twee keer scoorde in vier minuten tijd.
Maar de teruggekeerde spanning werd al snel tenietgedaan door weer twee goals
van de Portugese aanvaller. Ibrahimovic 2 – Ronaldo 4, Portugal mag naar het WK
in Brazilië. Ibrahimovic klapte zelfs in de handen voor één van de doelpunten
van zijn opponent, maar laten we dat maar toeschrijven aan het
Stockholmsyndroom.

Een prachtige prestatie van Portugal/Ronaldo, waarmee hij
nogmaals bewees dat hij onmisbaar is voor club en vaderland. Een geweldige
voetballer. Onnavolgbaar, vaak letterlijk. Pijlsnel. Dribbelkunstenaar. Scoremachine.
Iemand die scribenten als Hugo Camps tot lyriek drijft. ‘Weet, Cristiano: wij, dwergen
van gebeente, blijven je dragen,’ schreef de columnist donderdag op de
voorpagina van De Morgen. En er
volgde nog wat gegoochel met lieve woordjes: ‘onwezenlijke schoonheid’,
‘Gesamtkunstwerk’, ‘omgekeerd hemellichaam’, ‘halfwees uit Madeira met
goddelijke allure’, ‘museale uitvouwbaarheid van huid en haar’. Die Gouden Bal
moet naar ‘ballerino’ Ronaldo, orakelde Camps nog, niet naar ‘kompel’ Messi. (Terzijde, maar wel prettig om weten: Hugo Camps werd
ooit door Ronald Giphart omschreven als ‘het bewasemde veenlijk’.)

Minder overdreven en vooral minder goed verwoord, maar even
ongenuanceerd klonk het uit ontelbare monden en pennen van sportjournalisten, die de
prestatie van Ronaldo ‘ongezien’, ‘buitenaards’ en ‘uniek’ noemden, en nog wat
van dat soort opgepompte kreten. Ook Gary Lineker bemoeide zich ermee: ‘Ronaldo
is not of this planet!’, tweette hij onmiddellijk na Zweden-Portugal. Gevolgd
door: ‘I don’t care how many trophies Ribéry has won, the best player is the
best player. And this year that is indisputably: Cristiano Ronaldo’. Indisputably, really?

Heel eerlijk: ik moet die Cristiano Ronaldo niet. Zijn wufte
maniertjes, zijn egoïsme, zijn arrogantie, zijn onverbeterlijke neiging om aan
matennaaien te doen. Mocht Ronaldo op Instagram zitten, hij zou de ‘selfie’ hebben uitgevonden. In vergelijking met Messi, die vrij van kapsones is, is
Ronaldo een Hollywoodacteur, altijd op zoek naar aandacht voor zichzelf. Over
Messi lees je alleen op de sportpagina’s, Ronaldo vind je ook terug in de
secties ‘Roddelverhalen over VIPs’ en ‘WAGs van topsporters’.

Ik beken: ik roep ook wel eens luid ‘strandjanet’ als ik hem
bezig zie. Mààr: hij is zonder discussie een briljante voetballer. Kan een elftal
eigenhandig de zege bezorgen, door één of twee flitsen, door tegenstanders dol
te draaien, desnoods door een fopduik op een interessante plek. Toen hij nog
bij Manchester United speelde, zette ik hem altijd als aanvoerder in mijn
Fantasy Premier League-team. Het leverde veel punten op, elke week opnieuw.
Cristiano Ronaldo is een fenomeen. Eén van de beste voetballers op deze
planeet, zonder enige twijfel.

Maar verdient hij de Gouden Bal? Laten we er even van
uitgaan dat er dit jaar drie kandidaten zijn om de trofee voor wereldvoetballer
van het jaar te ontvangen: Lionel Messi (die voor een vijfde op rij gaat),
Franck Ribéry en Cristiano Ronaldo (die de trofee al kreeg in 2008). En laten we
er vooral wat objectieve maatstaven bij halen.

Is Ronaldo kampioen
geworden met zijn club, Real Madrid? Neen, dat was in 2012. Het Barcelona
van Messi won de Spaanse titel, het Bayern München van Ribéry werd kampioen van
Duitsland.

Heeft Ronaldo de
Champions League gewonnen? Neen, Real werd in de halve finales
uitgeschakeld door Robert Lewandowski (en ook wel een beetje door Borussia
Dortmund). Ook Barça werd in die halve finales gewipt en wel door latere
winnaar Bayern, jawel, die ploeg van Ribéry.

Dan heeft Ronaldo toch
zeker wel de beker gewonnen? Neen, Real verloor die finale van stadsgenoot
Atlético, de club van Thibaut Courtois. In Duitsland won Bayern ook díe trofee,
goed voor de ’treble’ dus.

Nou, dan is Ronaldo
ongetwijfeld topschutter van Spanje geworden? Neen, de ‘pichichi’-trofee
was opnieuw voor Messi, die zich terloops ook tot beste schutter van Europa kroonde.

Heeft hij dan zijn
land probleemloos voor het WK gekwalificeerd? Neen, want in groep F van de
Europese zone was Rusland sterker dan de Portugezen. Die moesten
barragewedstrijden spelen tegen Zweden, met het bekende gevolg.

Oké, maar dan speelt
hij in het seizoen 2013/2014 toch wel iedereen naar huis? Neen, Real staat
pas derde in de Liga BBVA, met zes punten minder dan Barcelona en drie minder
dan Atlético, twee aartsrivalen nota bene.

Laatste poging: scoort
hij aan de lopende band dit seizoen? Jààààà, bingo. Ronaldo heeft er al
zestien gemaakt in dertien wedstrijden in Spanje, al dient opgemerkt dat Messi
geblesseerd is en ook wel in iets mindere doen dan in de superieure vorige jaren.

Nogmaals: verdient Cristiano Ronaldo de Gouden Bal? Ik vind
van niet. Dit is het jaar van Franck Ribéry. En als die het niet wordt, mag het
toch maar weer Lionel Messi worden. Met Cristiano Ronaldo als verdienstelijke
derde, al heeft ie stevige concurrentie van Zlatan Ibrahimovic.

Zál Ronaldo de Gouden Bal winnen? Ik vermoed van wel. De
termijn om te stemmen werd zelfs met een week verlengd, zodat Zweden-Portugal opeens
toch mee in aanmerking kwam. Officieel werd er dan wel een ‘ernstige’ reden
opgegeven voor de verlenging van de stemperiode – ik ben al vergeten welke -,
maar dit moet de Wiedergutmachung
worden van FIFA-voorzitter Sepp Blatter ten opzichte van de man die door hem
compleet belachelijk werd gemaakt in een recente tv-uitzending. Blatter heeft
Ronaldo nodig als uithangbord van het WK. En voor wat, hoort wat.