Vanavond trappen Club
Brugge en Sporting Charleroi om half negen het voetbalseizoen 2013/2014 op
gang, waarin we tien maanden lang op zoek gaan naar een opvolger van uittredend
landskampioen Anderlecht. Met nog vijf weken transferperiode op de teller is
het risicovol om nu al voorspellingen te doen, maar ik doe hoe dan ook een
poging. (Deze bijdrage is ook terug te vinden op deredactie.be)
Wie wordt kampioen?
Dat Anderlecht tot de uitgesproken titelfavorieten behoort,
is normaal. Paarswit gaat voor de 33ste titel uit de clubgeschiedenis, maar zal
dan wel nog enkele spraakmakende transfers moeten realiseren. Vedetten Lucas
Biglia en Dieumerci Mbokani versierden transfers naar rijkere competities, op
de bank komt de plek van sterke invaller Tom De Sutter vrij en het contract van
Milan Jovanovic – afgelopen seizoen geregeld beslissend vóór de winterstop,
daarna een hopeloze zeur – werd niet verlengd. In hun plaats voorlopig heel
weinig: enkele beloftevolle jongeren, dat wel, Anthony Vanden Borre, die alsnog
een nieuw contract versierde, en een verlengd huurverblijf voor Demy de Zeeuw.
Dan lijken Club Brugge en Standard dit keer sneller klaar te
zijn met hun huiswerk, al moeten we wel een slag om de arm houden. Beide clubs
grossierden de afgelopen jaren vooral in mislukte transfers en het betere
dribbelwerk viel in Brugge en Luik te noteren in de bestuurskamers. Routinier
Timmy Simons en een op revanche beluste Tom De Sutter zijn nieuw bij Club, dat
wel Carlos Bacca en Ryan Donk zag vertrekken naar lucratievere oorden.
In Luik verwelkomen ze de blessuregevoelige international
Igor De Camargo, maar vooral: de contracten van sterkhouders Vainqueur en
Batshuayi werden verlengd. Toch blijft de positie van de gehate voorzitter
Duchâtelet bijzonder wankel. Een slechte seizoensstart en er wordt geheid weer luidkeels
geprotesteerd op Sclessin.
RC Genk bleef voorlopig kalm op de transfermarkt. Elyaniv
Barda keerde terug naar zijn vaderland, maar de Israëlier was de jongste twee
seizoenen niet meer dan een veredelde invaller. Het Limburgse huishouden is al
een tijdje een toonbeeld van rustige vastheid.
Om de G5 compleet te maken: AA Gent zorgt deze zomer voor de
meest opvallende nieuwkomer, de Ghelamco Arena. Het eerste fonkelnieuwe
Belgische voetbalstadion in veertien jaar tijd, met een capaciteit van 20.000. De
Buffalo’s zullen meer volk over de vloer krijgen, dat is nu al zeker. De kern
werd uitgedund, vooral de lastige jongens mochten tijdelijk of definitief
beschikken. In de plaats kwamen spelers die direct inzetbaar zijn in het eerste
elftal. Best mogelijk dat de Gentse Feesten tot in mei volgend jaar duren.
En dan is er nog de revelatie van vorig seizoen: Zulte
Waregem. Kan Essevee bevestigen of bezwijkt het onder de druk, de naweeën van
de stamnummerperikelen en het vertrek van sterkhouders Delaplace (al
vertrokken), Berrier en Malanda (willen absoluut weg)? Een opsteker is wel dat
Thorgan Hazard, gehuurd van Chelsea, Zulte Waregem verkoos boven Anderlecht en
Genk. Qua opgestoken middelvinger kan dat tellen.
Een gedurfde pronostiek: Club Brugge wordt ofwel kampioen,
ofwel slaagt het er niet eens in Play-off I te halen. Tenzij Anderlecht alsnog
flink toeslaat op de transfermarkt. Play-off I wordt iets voor de ploegen uit
de G5 en mogelijk opnieuw Zulte Waregem. Tenzij er een nieuwe revelatie zou
opstaan…
Wie wordt de
revelatie?
Voor de zesde plek in Play-off I is Zulte Waregem uiteraard
een belangrijke kandidaat. Net als vorige seizoenen zullen Lokeren, KV Mechelen
en KV Kortrijk tot op het eind willen meedoen voor een plaatsje bij de elite.
Maar ik tip op een onverwachte ploeg: Lierse!
Al een aantal seizoenen is het speeltje van de Egyptische
eigenaar Maged Samy een toonbeeld van sportief wanbeleid en gebrek aan
stabiliteit. Maar blijkbaar wordt nu eindelijk grote kuis gehouden onder de karrevracht
Egyptenaren, terwijl inkomende transfers Hernán Losada, Wouter Corstjens en
Hossam Ghaly duidelijk versterkingen zijn. Ghaly is weliswaar de zoveelste
Egyptenaar, maar dan wel één die al 43 interlands gespeeld heeft. Eentje die
weet hoe hij zijn voetbalschoenen moet vastknopen. Dat kon van die andere
landgenoten van Samy niet altijd gezegd worden.
Wie wordt de beste
transfer?
Moeilijk om te zeggen wanneer er nog 37 dagen, tot en met 2
september, spelers zullen komen en gaan. Toch zou Timmy Simons op zijn 36ste
(37 in december) wel eens de tijdelijke leider kunnen zijn die Club nodig heeft.
‘Tijdelijk’, want Simons is hooguit nog twee seizoenen op het hoogste Belgische
niveau inzetbaar, maar aangezien hij vorig seizoen nog vaste titularis was bij
een middenmoter in de Bundesliga, moet dat in de tragere en minder intensieve
Jupiler Pro League ook wel lukken.
Wie degradeert?
KV Oostende, uiteraard. Een nieuwkomer heeft het altijd
moeilijk en bovendien moet het economisch opboksen tegen maar liefst vier
andere clubs uit West-Vlaanderen. Het stamnummer is weliswaar aan zee gebleven
(en niet naar Antwerpen verhuisd), maar de kans is zeer reëel dat het slechts
één seizoen zal toebehoren aan een eersteklasser. Ook al omdat Oostende
financieel geen speelruimte heeft: vorig seizoen was er al sprake van
achterstallige betalingen van de spelers en met een gemiddelde van pakweg 4.000
toeschouwers kan je je ook in de nabije toekomst weinig veroorloven.
Wie promoveert?
Door het faillissement van Beerschot en het overleven van
Cercle Brugge in de eindronde met tweedeklassers zal er voor het eerst sinds
lang geen daler uit eerste aan het seizoen in tweede klasse, zeg maar: de Belgacom
League, beginnen. Dat scheelt een flinke slok op een borrel, want zo’n club
krijgt een financiële parachute uit de pot van de tv-rechten. Nu zal het een
strijd met gelijke wapens worden: traditierijke clubs als Antwerp, STVV en
Westerlo zullen om promotie strijden.
Bij de Great Old is de zoveelste make-over aan de gang. Het
kan een voltreffer worden, maar het kan net zo goed alweer een pijnlijke afgang
inluiden. Ik gok dit keer toch op het eerste. Het zou ons volgend jaar pijnlijke
taferelen met stamnummertransfers naar de stad Antwerpen kunnen besparen. Als
er natuurlijk geen financiële lijken uit allerlei kaduke kasten vallen op de
Bosuil.
Wie wint de Gouden
Schoen?
Dieumerci Mbokani, Lucas Biglia, Carlos Bacca, Maxime Lestienne, Franck
Berrier en Junior Malanda zullen flink wat punten gesprokkeld hebben in de
eerste jaarhelft, maar die zijn allemaal weg (of toch bijna). Het is niet
ondenkbaar dat Timmy Simons twaalf jaar na zijn vorige Gouden Schoen een nieuw
exemplaar op zijn schoorsteen mag zetten. Voorwaarde is wel dat hij Club Brugge
inderdaad florissantere tijden helpt bezorgen, want in het Jan Breydelstadion
smachten ze straks al negen jaar naar een nieuwe landstitel. Da’s lang. In
Brugge zijn ze het hoongelach uit Anderlecht en Luik grondig beu.
Wat met die verdomde
play-offs?
Het seizoen 2013/2014 is het derde en laatste van het
huidige tv-contract. Zoals dat gebruikelijk is, zullen de clubs aan de
competitieformule willen sleutelen, om die in de eerste plaats voor henzelf, in
de tweede plaats voor de geïnteresseerde tv-zenders zo interessant mogelijk te
maken. Mijn verwachting: de verdoemde play-offs zullen blijven, maar in
Play-off I zal de halvering van de punten na de reguliere competitie wegvallen,
omdat de grote clubs dat nu eenmaal zo willen.
Al de rest zal in de conservatieve en angstige omgeving die
het Belgische voetbalwereldje is, niet wijzigen. De clubs kiezen meestal voor
het status quo, ook al zal het resultaat zijn dat onze Mickey Mouse-competitie straks
verder ‘Down down’ gaat.
