‘Als je een grote club wil zijn, heb je nu eenmaal
basisinvesteringen nodig. Wees gerust, alles verloopt volgens de Franse en
Europese regelgeving.’ Dat zegt Filips Dhondt, de 50-jarige algemeen directeur
van AS Monaco, vandaag in Het Nieuwsblad.
De Association Sportive de Monaco Football Club was jarenlang het speeltje van
wijlen Prins Rainier. De familie Grimaldi stak veel energie en centen in het
prestigeproject van het prinsdom, net zoals het dat ook deed in het jaarlijkse
Formule 1-circus dat het mondaine volkje één weekend in mei brutaal komt wakker
schudden.
AS Monaco is sinds november 2011 in handen van een Russische
miljardair, Dmitry Rybolovlev (nummer 119 op de miljardairslijst van Forbes,
bijna 7,5 miljard euro waard), die twee maanden nadien Filips Dhondt
aanstelde als zijn rechterhand. Dhondt heeft een rijkgevulde voetbal-cv:
algemeen directeur van Cercle Brugge, stadionverantwoordelijke tijdens Euro
2000, negen jaar lang manager van Club Brugge, daarna een half jaar bij Zulte
Waregem aan de slag, twee maanden bij het Hongaarse Újpest Dósza. Waar hij
vroeger werkte met budgetten van zeven cijfers (bij Club uitzonderlijk acht),
mag hij nu goochelen met honderden miljoen euro’s. De azuurblauwe hemel is de
limiet in Monte Carlo.
Na twee jaar Ligue 2 werd AS Monaco onlangs kampioen. Om in
de Ligue 1 meteen een vliegende start te kunnen maken, trok de Monegaskische
club tot nog toe al elf spelers aan: de Colombiaan James Rodriguez en de
Portugees Joāo Moutinho werden voor een totaalsom van 61,6 miljoen euro
weggeplukt bij FC Porto. Radamel Falcao, de Colombiaanse topspits van Atletico Madrid, komt voor de ronde som van 60 miljoen euro naar Monaco. Ricardo Carvalho, nog een Portugees, komt transfervrij
over van Real Madrid. De zeven andere namen zijn minder opzienbarend, al kan je hen bezwaarlijk klein grut noemen.
Victor
Valdes, de doelman van FC Barcelona, zou ook zijn koffers gereed hebben staan nu zijn
contract op Camp Nou is afgelopen en een nieuwe overeenkomst niet in de maak is. Andere namen op het verlanglijstje van Rybolovlev en Dhondt: Carlos Tevez,
Vincent Kompany, Wayne Rooney, Frank Lampard en nog een tiental anderen. De zakken van de Rus zijn veel
dieper dan de Middellandse Zee die zich tegen het prinsdom aanschurkt.
***
Alles verloopt volgens de Franse en Europese regelgeving,
meneer Dhondt? En wat dan met de Financial Fair Play, de op papier strenge
regels die een werkgroep van de Europese voetbalbond UEFA onder impuls van
Jean-Luc Dehaene moet opleggen tegen het einde van het seizoen 2013/2014 en die
onder meer inhoudt dat clubs break even
moeten draaien?
De harde cijfers bewijzen dat AS Monaco nooit break even kán draaien, in geen miljoen
jaar. Tijdens het afgelopen seizoen, waarin de club kampioen werd in de Franse
tweede klasse, kwamen er gemiddeld 5.104 toeschouwers naar de thuiswedstrijden
in het Stade Louis II kijken, dat is pas het… dertiende gemiddelde onder de
Ligue 2-clubs. Het hoogste aantal toeschouwers voor één match bedroeg 6.102. Er
zijn zelfs drie Bélgische tweedeklassers die beter deden!
Het voorlopig laatste seizoen dat AS Monaco bij de Franse
elite speelde, 2010/2011, lag het gemiddelde al niet veel hoger: 6.905. Even
vergelijken: daarmee zit Monaco net iets boven Sporting Charleroi en net iets
onder KV Kortrijk afgelopen seizoen. Voor zover wij weten hebben noch
Charleroi, noch Kortrijk plannen om pakweg Sergio Agüero, Kakà of Iker Casillas
naar Henegouwen of West-Vlaanderen te halen.
Het meest succesrijke seizoen uit de clubgeschiedenis,
2003/2004, waarin AS Monaco de finale van de Champions League bereikte en
verloor van FC Porto, zaten er gemiddeld 10.394 fans op de tribunes. Met een
capaciteit van 18.524 plaatsen weet je trouwens dadelijk dat break even niet eens in de buurt komt, wanneer je alleen al voor
drie spelers meer dan 120 miljoen euro neertelt. En dan zijn er nog de lonen,
die ongetwijfeld exuberant zijn. Waarom zou een wereldspits als Falcao anders
de overstap maken van het prestigieuze Madrid naar het in de voetbalwereld
pietluttige Monaco?
Subasic; Raggi, Wolf, Kagelmacher, Tzavellas; Coulibaly,
Mendy; Dirar, Touré, Germain, Carrasco. Dat was de basiself van AS Monaco in
het seizoen 2012/2013. Benieuwd hoeveel van die spelers vanaf augustus een
speelkans zullen krijgen in het vernieuwde Monaco. Een gokje: nul. Wat heel
jammer zou zijn voor getalenteerde voetballers als Gary Kagelmacher (ex-Beerschot)
en Nabil Dirar (ex-Club Brugge). Ach ja, ze zullen huilen op weg naar de bank
en dan kiezen voor een nieuw avontuur.
***
Neen, wat AS Monaco doet heeft even veel met Financial Fair
Play te maken als Omega Diamonds met fiscale eerlijkheid. Dit is
competitievervalsing, point final.
Net als in de Premier League, waar een rijke Arabier en een rijke Rus het
uitvechten tussen Manchester City en Chelsea (de onderlinge confrontatie wordt
er niet voor niets smalend ‘Cashico’ genoemd!), zijn een rijke Arabier (PSG) en
een rijke Rus (AS Monaco) de Franse competitie aan het misbruiken voor hun
eigen eer en glorie. Als ze straks een andere hobby vinden of het succes te
lang op zich laat wachten, zullen ze de clubs schaamteloos achterlaten in een
bodemloze put. Het gejuich van de supporters zal dan zeer snel en wellicht definitief
verstommen.
Hoog tijd dat de Franse regering, de Franse voetbalbond én
de UEFA drastisch ingrijpen en bewijzen dat die hele Financial Fair Play meer
is dan een schaamlapje voor machteloze politici en bobo’s. De Italianen zeggen
‘Monaco’ tegen München. Neem een voorbeeld aan de topclub uit die Zuid-Duitse
stad en bij uitbreiding aan de hele Bundesliga, waar de Rybolovlevs van deze
wereld geen schijn van een kans maken met hun megalomane plannen en financiële almacht, omdat politiek
en voetbalbond in Duitsland strenge regels hebben uitgevaardigd, die onder meer verbieden dat één persoon of bedrijf meer dan 49 procent van de aandelen van een club bezit.
In elk geval krijgt AS Monaco momenteel de wind van voren van de negentien andere Ligue 1-clubs die het niet pikken dat in het belastingparadijs Monaco topvoetballers neerstrijken en waanzinnige bruto=netto-salarissen ontvangen, terwijl zij gebonden zijn aan het strenge Franse fiscale regime. Ter compensatie eisten die clubs 200 miljoen euro van Monaco. Rybolovlev liep boos weg van de onderhandelingstafel en de vraag is of de andere clubs nu de onvermijdelijke volgende stap durven zetten: naar de rechter stappen om te eisen dat AS Monaco niet mag deelnemen aan de competitie.
Rybolovlev laat het intussen niet aan zijn hart komen. De reden waarom hij vooral in het buitenland spelers wegplukt, zou wel eens kunnen te maken hebben met de houding van de concurrenten. Niet alleen worden die fiscaal benadeeld, ze mislopen nu ook hoge transfersommen voor hun spelers, omdat Monaco elders gaat shoppen.
Voetbal is een veel te mooie sport om over te leveren
aan miljardairs, charlatans en praatjesmakers.
