Op de voorlaatste speeldag van de reguliere competitie
schrijf je normaal iets als ‘de laatste loodjes wegen het zwaarst’ of een ander
cliché van hier tot in Tokyo. Maar de Belgische competitie is nu eenmaal een
‘specialleke’ en dus volgen er na die twee laatste speeldagen, nog minimaal
drie, zes of tien wedstrijden, naargelang je in Play-off 3, 2 of 1 terechtkomt.
Het maximum dat een club nog voor de boeg kan hebben, is zelfs dértien (13!) matchen: twee
van deze competitie, vijf in Play-off 3 en zes in de eindronde met tweedeklassers.
Ga er maar aanstaan, Lierse, Beerschot of Cercle Brugge!
Waar andere, beschaafde, voetballanden géén play-off-systeem
kennen of het allang weer hebben afgeschaft (Nederland!), worden er in de
Jupiler Pro League straks puntentotalen gehalveerd of gewoonweg afgeschaft,
alsof die dertig competitiewedstrijden tot nog toe slechts een voorspel waren, een
opwarmingsoefening. En al die extra wedstrijden worden gespeeld op terreinen
die er nu al als een akker bij liggen en die de komende weken nog intensiever
bespeeld zullen worden. Gesjoemel met punten en voetballen in uitermate slechte
omstandigheden, dat klinkt bijna als dubbele competitievervalsing.
Naast mijn recente pleidooi om de competitie drastisch te
hervormen (minder clubs, meer toppers, minder wedstrijden in totaal) lijkt het
me ook een overweging waard om een langere winterstop in te voeren. De
Duitsers, die met hun Bundesliga toch één van de toonaangevendste en
financieel-economisch rendabelste Europese voetbalcompetities hebben, stoppen
half december en hervatten pas eind januari (in een nog niet zo ver verleden
was dat zelfs half februari). Dan is, normaliter, het ergste van de winter al
voorbij en hebben de terreinen de kans gehad om te ‘rusten’.
Bij ons duurt de winterstop amper veertien dagen en wordt er
zelfs tussen kerst en nieuwjaar nog driftig gevoetbald. Een voetbalterrein mag
je hier dan ook met recht en reden ‘een veld’ noemen: het heeft niet kunnen
‘rusten’ en de combinatie van sneeuw, vriestemperaturen en langdurige regenval,
zorgt ervoor dat de sowieso al amateuristisch verzorgde groene rechthoeken er
bij liggen als een weide, compleet met losse graszoden, zandvlakten, bulten en
andere oneffenheden. Zuiver voetbal is hier niet mogelijk, ouderwetse kick ‘n’
rush eventueel nog wel. (De eerlijkheid gebiedt me te melden dat er in de
Eredivisie, met zijn winterstop van drie à vier weken, ook erbarmelijke
omstandigheden voorkomen. Afgelopen zondag zag ik een samenvatting van Roda JC
– FC Groningen: de bal hotste en botste alle kanten op.)
Ik wil hier dus pleiten voor een winterstop die loopt van
half december tot eind januari, net als in Duitsland. Natuurlijk kan je dan
pech hebben, wanneer het ook in februari hardnekkig koud is, sneeuwt en regent,
maar de ondergrond heeft dan tenminste toch vijf weken de tijd gehad om te
recupereren. Het drainagesysteem – als het er al is én als het al werkt! – moet
dan niet voortdurend overuren kloppen en de veldverwarming – als die er al is
en als die al werkt! – krijgt te maken met minder extreme weersomstandigheden.
***
De ploeg van mijn hart, Beerschot AC, bevindt zich in een
penibele situatie. Play-off 3, en daarna mogelijk tweede klasse, wenkt zeer
hardnekkig. Beerschot moet in de resterende twee wedstrijden drie punten méér
halen dan enige concurrent Lierse, dat op een voorlopig veilige veertiende plek staat. Dat kan. Als Beerschot vanavond op
Waasland-Beveren hetzelfde resultaat haalt als Lierse tegen Kortrijk, is het
zelfs een heel plausibel scenario, want op de laatste speeldag ontvangt
Beerschot rode lantaarn Cercle Brugge en moet Lierse naar Club Brugge.
Da’s echter de theorie. In de praktijk is Club al zeker van
Play-off 1 en bestaat de kans dat ze iets nonchalanter worden, zodat Lierse
alsnog iets raapt in het Jan Breydelstadion. Voor Beerschot komt het er hoe dan
ook op neer dat ze vanavond best winnen in Beveren en intussen hopen op een
bijdrage van Kortrijk in Lier. Mààr: bij Waasland-Beveren lopen een aantal
revanchisten rond (trainer Glen De Boeck, Wesley Sonck, Jürgen Cavens, Daniel
Cruz) die niet zullen vergeten zijn dat ze op een onvriendelijke manier de deur
gewezen werden op het Kiel.
Er is trouwens nog een groter doemscenario denkbaar: als Beerschot
nog twee keer verliest en Cercle wint twee keer, dan springt de vereniging alsnog
over de Kielse Ratten en mag het in Play-off 3 een thuiswedstrijd extra
afhaspelen.
Toch maar best tv-kijken met de hartslagmeter om straks…