Morgen zijn we exact een maand na de gemeente- en
provincieraadsverkiezingen. Het inspireerde Antwerps kandidaat-burgemeester
Bart De Wever tot een persmoment om een stand van zaken mee te geven. Je zou
die kunnen samenvatten met de titel van een felgesmaakt radioprogramma van
weleer: “De toestand is hopeloos maar niet ernstig”.

Neen, natuurlijk is de toestand niet “hopeloos” en ze is
zeer zeker wel “ernstig”. Vandaar dat BDW de klemtoon legt op
“verantwoordelijkheid”. De Antwerpenaar heeft recht op duidelijkheid, die er
maar niet komt omdat de coalitieonderhandelingen hopeloos geblokkeerd zijn.
‘Een meerderheid vormen met de Stadslijst en met Groen’ is voor de N-VA geen
optie,’ staat er te lezen. Dat biedt het voordeel van de duidelijkheid. Voor de
N-VA is Groen geen optie, omdat dat op Vlaams niveau tot een breuk zou kunnen
leiden, omwille van de afwijkende mobiliteitsvisie van de groene partij. Hier
spreekt dus de BDW met het petje van partijvoorzitter op.

Als hij het petje van kandidaat-burgemeester opnieuw opzet,
een beetje schuin over zijn hoofd getrokken, doet hij plots een beroep op het
aanbod van de Stadslijst om in ‘in geval van een blokkering de voorwaarden
kenbaar te maken van hun steun vanuit de gemeenteraad aan het te vormen
college.’

Nog even recapituleren: de N-VA is de grote winnaar van de
verkiezingen in Antwerpen en is met één derde van de stemmen en 23 zetels op 55
“incontournable”. Een coalitie ter (extreem) rechterzijde met Vlaams Belang is nipt
mogelijk, maar zal niet tot stand komen. Daarvoor is BDW intelligent genoeg: 1)
het cordon sanitaire bestaat nog, 2) over anderhalf jaar zijn er nog veel
belangrijker verkiezingen voor zijn partij en dan ga je jezelf niet verdacht
maken, 3) je gaat niet eerst uitgebreid “shoppen” bij het kiezersclientèle van
VB, waardoor die partij eerder “Behang” dan “Belang” wordt in Antwerpen, om ze
vervolgens weer belangrijk te maken door ze mee in het bad te trekken.

Een coalitie met Open VLD levert lang geen meerderheid op (25 op 55).
Praten met Groen doet BDW niet, en dat geldt des te meer voor PVDA+. Sp.a wil
alleen maar onderhandelen als Groen wél mee aan tafel zit. Zelfs zonder
Pat(rick) Janssens aan tafel, zit je zo in een patstelling.

Tenzij… BDW erin slaagt om CD&V los te weken van de
sp.a (en de Stadslijst per definitie splitst). Met CD&V en Open VLD haalt
N-VA wel een redelijk comfortabele meerderheid (30 op 55). Bovendien nog eentje die een centrumrechts beleid kan
voeren. Probleempje: als CD&V in zo’n constructie wil stappen, heeft het
wel de goedkeuring (lees: de handtekeningen) van de sp.a nodig om schepenen te kunnen
leveren voor het stadsbestuur.

Er wordt volop gespind in die richting.
CD&V-onderhandelaar Marc Van Peel zegt enerzijds dat de Stadslijst één en
ondeelbaar is, anderzijds dat zijn partij niet in de oppositie wil. Voor sp.a
is zo’n oppositiekuur wel een optie, om te hergroeperen en richting 2018 te
werken. Dan krijg je, los van de vijfkoppige Belang-delegatie, een hele sterke
linkse oppositie met zowel sp.a, als Groen en PVDA+ (samen 20 zetels).

En dus gaat de arrogante winnaar van 14 oktober 2012 nu door
het stof. BDW: ‘In het belang van een snelle en stabiele coalitievorming in
Antwerpen, stel ik in alle nederigheid de vraag aan de Stadslijst of het
mogelijk is om met 1 van de componenten van dit kartel afzonderlijk verder te
onderhandelen.’ Versta: mag ik alstublieft praten met Van Peel en de CD&V?

Het vervolg laat zich raden: sp.a zal eerst nog wat formeel
tegenpruttelen, maar dan ‘in het belang van de Antwerpenaar’ de toestemming geven. De bestuursgeile CD&V
zal maar wat graag afscheid nemen van de Stadslijst en gaan praten met BDW.
N-VA, CD&V en Open VLD zullen er snel uit zijn. N-VA wil absoluut de sjerp
(en, ik herhaal het, is sowieso nodig om een coalitie te kunnen vormen),
CD&V wil absoluut mee in de coalitie stappen en Open VLD heeft zodanig
zware klappen gekregen dat het alleen nog in een coalitie iets te zeggen zal
hebben en wil dus absoluut mee in het bestuur (in de gemeenteraad is de Open
VLD-fractie zowaar kleiner dan die van Groen en PVDA+).

En dus: N-VA levert de burgemeester (BDW, begin 2014
opgevolgd door Liesbeth Homans, omdat Antwerpen minder belangrijk is dan
Vlaanderen voor de N-VA), CD&V krijgt enkele belangrijke schepenposten
(Marc Van Peel zal bijvoorbeeld mogen aanblijven als havenschepen), Open VLD
moet tevreden zijn met één zwaarwichtige schepenzetel (waarom niet Financiën?).
Iedereen min of meer gelukkig. Sp.a kan zich opnieuw een smoel proberen aan te meten
in de oppositie. Misschien krijgt sp.a als beloning voor het positief reageren
op de “nederigheid” van BDW wel een troostprijs in de vorm van het
OCMW-voorzitterschap, niets is ondenkbaar op dit niveau.

Voorspelling: op 5 december, laat in de avond, wordt de
coalitie bekendgemaakt, op Sinterklaasdag mag BDW zijn nieuwe ploeg op een druk
bijgewoonde persconferentie voorstellen. De symboliek van 6 december en ‘het
cadeau voor de Antwerpenaar’ komt dan goed van pas in de begeleidende
perstekst.