‘Read my
lips: no new taxes!‘. Vice-president George H.W. Bush sprak die achteraf
historisch geworden woorden uit op de republikeinse partijconventie van 1988,
waar hij de nominatie als presidentskandidaat namens zijn partij aanvaardde.
Een paar maanden later werd hij effectief de opvolger van Ronald Reagan in het
Witte Huis. Een paar jaar later had hij zijn verkiezingsbelofte gebroken: er
kwamen tal van nieuwe belastingen en Bush werd erop afgerekend bij de
presidentsverkiezingen van november 1992.

Ook Bart De Wever heeft nu zijn ‘Read my
lips’-moment gehad: hij kantte zich vierkant tegen het extra belasten van
bedrijfswagens. Voegde er kwansuis nog aan toe dat het ‘puur rationeel’ logisch
zou zijn om de diesel spuwende voordeel-in-natura-machines te laten opdraaien voor
vervuiling en dat soort dingen, een beetje zoals Bruno Tobback ooit zei dat je
geen stemmen wint met nochtans noodzakelijke milieu-ingrepen (zoals Bart
Eeckhout vandaag mooi vergeleek in zijn editoriaal in De Morgen). Máár: de middenstand en de middenklasse moeten de
indruk krijgen dat ze het land regeren, dus wordt er af en toe een half afgekloven been naar hen geworpen.

De Wever richt zijn pijlen nu op de sociale
zekerheid, daar zit volgens hem nog vet aan. Open VLD-voorzitster Gwendolyn
Rutten treedt hem meteen bij. De erfgenamen van Margaret Thatcher – de ene
leent haar gedachtengoed, de andere haar looks
– lopen hand in hand en van nabij bewaakt door para’s gezellig door Antwerpen, dat laboratorium van onze vaderlandse politiek, zo beeld ik mij dat in.

Die tax
shift: komt niets van in huis. Hooguit een flauw afkooksel dat als een
enormiteit zal verkocht worden in de media.

Die fiscale fraudebestrijding: komt niets van
in huis. Hooguit wat gepruttel in de marge dat als een enormiteit zal verkocht
worden in de media.

De kracht van verandering: meer van hetzelfde,
maar dan geen voortzetting van het vorige federale beleid in dit land, wel een copy-paste
van de maatregelen die in de jaren tachtig in de Angelsaksische landen werden
doorgevoerd en die er zorgden voor een nog meer duale samenleving. Wie rechts
denkt vond het allemaal geweldig, wie links van het politieke spectrum zit
heeft er alleen maar nare herinneringen aan, wie centraal in het bed ligt
draait zich nog eens om, kwestie van de ogen af te wenden van het schouwspel.

Tenzij BDW gisteren dus ook zijn ‘Read my
lips’-boemerang heeft gesmeten. Eerlijk gezegd ben ik ervan overtuigd dat hij
intelligenter is dan vader Bush en dan nog: hij geniet zo’n staat van genade
dat hij er anderzijds ook wel mee weg zou komen, mocht hij deze belofte aan de
hogere- en middenklasse niet waarmaken.

Tax shift is het woord van 2015. Helaas is het
inhoudsloos geworden.