Maandans

Geachte heer De Wever,

Geachte heer (toekomstige) burgemeester van de stad die ik
drieëntwintigeneenhalf jaar geleden verlaten heb maar die ik nog altijd zeer
genegen ben,

Beste Bart,

Ik schrijf u deze brief als bezorgde (ex-)inwoner van de
stad waarvan u zeer binnenkort burgemeester zult worden. Ik heb niets met uw
partij; ik heb er niet op gestemd en ik zal er nooit op stemmen. Maar uw partij
is niet extreem-rechts, is wel degelijk gebouwd op democratische fundamenten,
heeft een uitgesproken liberale economische visie (maar dat moet uiteraard
kunnen) en zelf bent u evenmin de baarlijke duivel.

Mààr: u moet u aanpassen aan de gewijzigde situatie. U bent
niet langer Calimero, die wenend in een hoekje ‘Zij zijn groot en ik is klein’
roept. Uw partij, die amper tien jaar later geleden nog flirtte met de
kiesdrempel, maar die daarna door de kartelvorming met CD&V werd gered en
salonfähig gemaakt (is er overigens al een geschikte plek gevonden voor dat
standbeeld van uw redder, Y. Leterme?), is sinds een jaar of drie de grootste
van Vlaanderen. Waarom gedraagt u zich daar niet naar?

Hier volgen enkele welgemeende communicatietips. Niet omdat
ik u of uw partij een warm hart toedraag, maar omdat ik bekommerd ben om mijn
stad en u nu eenmaal “incontournable” bent als kandidaat-burgemeester.

1. U heeft de verkiezingen gewonnen (ik zeg wel degelijk
“u” en niet “uw partij”, omdat zelfs de kiezers van De
Panne en Tongeren op u hebben gestemd, ook al stond uw naam niet op de
kiesbrief). Proficiat! Maar hou nu alstublieft op met u te gedragen als de
underdog.

2. Als winnaar van de verkiezingen kan niemand om u heen,
zelfs niet met uw dezer dagen flink gekrompen embonpoint (ook daarvoor,
trouwens, mijn oprechte gelukwensen). Dat geeft u echter geen vrijgeleide om u
arrogant te gedragen. Hautain gedrag is typisch voor slechte winnaars, die zich
geen houding weten geven met de gewijzigde situatie. Bent u een slechte winnaar,
meneer De Wever? Een tip tussendoor: kijk eens naar de overwinningsspeech van
Barack Obama. En kijk dan eens naar uw eigen overwinningsspeech in de
Zuiderkroon en naar de mars op het Stadhuis die erop volgde. Hoe denkt u dat de
verliezers van de verkiezingen en de kiezers die niet voor u gestemd hebben,
die beelden hebben ervaren? Gaan zij u nu sympathieker vinden? Gaan zij het u
makkelijker maken bij het vormen van uw coalitie? Ik dacht het niet hé. Hoe zou
u zelf zijn? Beter nog: hoe heeft u zelf gereageerd in een nog niet zo ver
verleden, toen de politieke concurrentie u weglachte?

3. Antwerpen is naar Belgische normen een grote stad. Dat
vinden de sinjoren zelf al eeuwenlang. U kent dat wel: je hebt ’t stad en de rest is parking. (Terloops gezegd:
weet u dat er nu al een omgekeerd grapje de ronde doet? ‘Onder De Wever wordt de
stad zelf parking’. Hahaha.) Maar het is ook de realiteit: Groot-Antwerpen telt
het hoogste aantal inwoners van dit land (als ik schrijf ‘dit land’ bedoel ik vooralsnog
België, dat zult u mij hopelijk wel vergeven) en de haven is de motor van onze
economie. Zo’n stad verdient een burgemeester die dag en nacht klaarstaat voor
zijn burgers. U heeft allicht gelezen of gehoord dat die eeuwig jonge schavuit
Tom Lanoye u ‘burgemeester-in-bijberoep’ heeft genoemd. Die durfal toch! Al
heeft hij wel een punt, niet? Voorzitter van de grootste partij van Vlaanderen,
campagnechef/wegbereider van de moeder-aller-verkiezingen in 2014 én
burgemeester van meer dan 500.000 mensen: kan dat wel? Ik vrees dat u keuzes
zult moeten maken. (Net zoals die Lanoye stilaan iets aan zijn gewicht mag doen,
misschien kunt u hem wat tips bezorgen?)

4. Uw voorganger, de sos
Janssens, de voorlopig laatste in een rij burgemeesters die die verderfelijke sossen mochten aanduiden in de
metropool, gedroeg zich als burgervader: vader van àlle burgers. Dat werd hem
trouwens niet weinig kwalijk genomen door zijn eigen partijgenoten. Bent u
bereid om uw partijpet af te zetten en u op te werpen als vader van alle
Antwerpenaren? Kunt u dat wel, als u voorzitter bent van een partij die op
meerdere fronten strijd levert? Ha, da’s een vervelend aandachtspunt, niet? Sorry, ik had niet beloofd dat ik het u makkelijk zou maken.

5. Als u al de ambitie heeft om burgemeester van alle
Antwerpenaren te worden – dus ook van die vervelende linkse, culturele elite
met wie u moeilijk door één deur kunt (zelfs met uw actuele embonpoint) – kunt
u dat dan snel duidelijk maken? Want nu denkt iedereen het tegenovergestelde?
Uw tegenstanders – nog altijd twee op drie mensen, hoor, vergeet dat vooral
niet – voelen zich geschoffeerd door uw gedrag en uw uitlatingen. Uw
voorstanders – nog altijd maar één op de drie kiezers – hebben niet liever dan dat
u cynisch spuwt op die anderen. En de polarisering, zij ging voort. U weet, als
belezen man, wat Rudyard Kipling daarover schreef: ‘For East is East, and West
is West, and never the twain shall meet’. Als u zo doorgaat, wordt de kloof
onder uw burgers onoverbrugbaar. Dat kan toch niet de bedoeling zijn, ook al
heb ik de stellige indruk dat u nu geneigd ben op de ‘Vind ik leuk’-knop te drukken.

6. Allee, nog eens over ’t Pleintje. Och, of dat nu Pieter
De Coninckplein heet, of Herman De Coninckplein, of Pieter & Herman De
Coninckplein, of Bollekes De Koninckplein, of wat mij betreft desnoods Monica
De Coninckplein, daar gaat het hier niet om. Daar is al genoeg over geleuterd.
Maar uw reactie op de radio woensdagochtend, dat was niet doordacht, beste
vriend, pardon: meneer de bijna-burgemeester. Weet u het nog? U zei: ‘Eén van
de domste dingen die ik in jaren heb gehoord van de Vlaamse culturele sector,
en dat wil wel wat zeggen.’ Vooral dat laatste is buitensporig cynisch, beseft
u dat? U moet zelfs met die mensen ooit rond de tafel gaan zitten en als u het
niet doet, dan toch uw schepen van Cultuur of die van Vlaamse Zaken,
Inburgering en Volkscultuur. Weduwe De Coninck, née Hemmerechts, gaf het al aan
in Terzake: u had dat slimmer kunnen aanpakken. U had kunnen zeggen: ‘Ik zal
het bestuderen, maar geef me de tijd daarvoor’. En het dan na een tijdje alsnog
vertikaal klasseren. Of u had kordaat en toch beleefd kunnen blijven: ‘Ik vind
dit persoonlijk geen goed idee, vooral niet omdat er volgens mij duidelijk
politieke motieven achter zitten om de Vlaams-nationale beweging te ridiculiseren’,
een beetje zoals Peter De Roover in diezelfde Terzake deed.

7. Als uw acoliet Van Campenhout straks afkomt met zijn
idee om een gemeenschappelijk voetbalstadion te bouwen, schiet dat dan
onmiddellijk af. Zo bespaart u zich jarenlang gezeur en gezaag, en het geld
kunt u gebruiken om nuttige dingen te doen voor de mensen. Vertrouw die Van
Campenhout niet: hij is dieprood van inborst en ‘Antwerp till I die’ gaat heus
niet over zijn liefde voor ’t stad.

8. Hou op over een schepen van Vlaamse Zaken. Een slecht
idee, dat kon u al lezen in één van mijn vorige blogs. Neem er uw tijd voor om
die te lezen. En: graag gedaan!

9. Uw Obama-moment heeft u al gemist op 14 oktober, maar u
kunt de Antwerpenaren bij uw inauguration
speech alsnog duidelijk maken dat u burgemeester bent van iederéén. Mis die
kans niet of u bent begonnen aan zes jaar miserie en verzuring. En ook al bent
u eigenlijk van Mortsel, en niet van de koekenstad, u weet best wel hoe dat
eruit ziet en hoe zich dat gedraagt, een verzuurde Antwerpenaar.

10. Als u mij wil inhuren als communicatiedeskundige zal ik
met veel plezier een vrijblijvend voorstel doen. Ik sta politiek dan wel niet
aan uw zijde, maar ik ben een op en top professional, en ik zal dat
ongetwijfeld beter doen dan diegenen die vandaag uw toespraken schrijven en uw
communicatie verzorgen. Ik schrijf dit in alle onbescheidenheid, dat spreekt
voor zich. Mijn eerste goede raad zou alleszins zijn om opnieuw wat kilootjes aan
te komen. In de tijd van uw triomftocht in ‘De Slimste Mens Ter Wereld’ was u
voor de meeste Vlamingen een knuffelbare, zij het het ietwat cassante en soms
cynische dikkerd. Vandaag bent u alleen nog maar cynicus (voor wie niet op u
stemde) of de Grote Leider die zich alles kan permitteren (voor wie dat wel
deed). Een spagaat dat niet vol te houden valt.

Met vriendelijke hoogachting,

Frank Van Laeken,

uw nederige dienaar,

onafhankelijk publicist,

uitgeweken Antwerpenaar.