(Deze bijdrage verscheen maandag 11 maart in de reeks
‘De Bankzitter’ in De
Standaard.)

Vijf van de zes deelnemers aan Play-off 1 zijn bekend.
Standard en Anderlecht versierden gisteravond een ticket voor deze
nacompetitie, waarvoor Genk, Club Brugge en revelatie Antwerp al geplaatst
waren. Paars-wit had tot twee keer toe de hulp van de dwarslat nodig tegen
Kortrijk.

Verrassend is het natuurlijk niet, dat de twee
traditieclubs op één speeldag van het einde van de reguliere competitie zeker
zijn van Play-off 1. Op papier horen ze daar altijd te staan. Voor Anderlecht
is het vooral een opluchting, in dit kwakkelseizoen waarin de club steeds
verder lijkt af te staan van het zwierige, dominante, technische sterke en licht
hautaine voetbal dat de recordkampioen decennialang serveerde.

Ook tegen KV Kortrijk, dat zelf nog een
waterkansje had om zich voor Play-off 1 te kwalificeren, was het voetbal
allerminst geweldig. Sven Kums was de redder in nood. Hij scoorde twee keer met
rechts: net voorbij het halfuur krulde hij de bal in de linkerbenedenhoek,
halfweg de tweede helft draaide hij een vrije trap in de rechterbovenhoek. Vóór
de goals waren er twee bibbermomenten: pogingen van de bezoekers strandden op
de dwarslat of op doelman Didillon. De zege van Anderlecht was verdiend, de twee-nul
eindstand geflatteerd.

Kunstmatige
spanning

Opvallend is dat Marc Coucke nauwelijks nog
tweet tijdens of na een wedstrijd. Alsof hij nu pas tot het besef komt dat
voorzitter zijn van Anderlecht toch wel iets anders is dan KV Oostende leiden.
De hashtag ‘weireldploegsje’ ligt al een tijdje achter ons. In het Constant
Vanden Stockstadion zijn de verwachtingen altijd hooggespannen. Niet alleen
moet er gewonnen worden, het moet ook nog eens op een manier gebeuren die bij
het DNA van de club past. Dat de supporters zich amper nog roeren na een
zoveelste middelmatige prestatie, zegt veel over de berusting die er momenteel
heerst.

De opluchting in de eretribune na de
doelpunten van Kums was begrijpelijk, maar ook een beetje gênant: een paar jaar
geleden zou een elftal dat ternauwernood bij de eerste zes eindigde, nog
weggehoond zijn. Nu niet. De paars-witte bedrijfscultuur ligt op apegapen. Over
vier maanden wacht Anderlecht nogmaals een complete make-over. Winterkoopje
Peter Zulj werd alweer vroegtijdig naar de kant gehaald: veel te traag, hij lag
door dom balverlies zelfs bijna aan de basis van een tegendoelpunt. Het valt af
te wachten of de Oostenrijker in Play-off 1 wél zijn stempel zal kunnen
drukken. Paars-wit zal het eerder moeten hebben van Sven Kums en de
zeventienjarige Yari Verschaeren.

Benieuwd wat trainer Rutten doet. Play-off 1
zou een ideale leerschool kunnen zijn voor de jonkies, maar de
voorzitter-eigenaar zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat het verschil met
Standard, derde in de stand, na halvering van de punten amper één punt
bedraagt. Of we daarbij nog goed voetbal mogen verwachten in het Astridpark is
zeer de vraag. Hoe krijg je deze middelmatige kern nog aan het voetballen?

Al weet je natuurlijk maar nooit met ons
waanzinnige play-offsysteem. Op papier zit er nog maar zes punten verschil
tussen KRC Genk en Anderlecht. Het blijft een anomalie. In geen enkel beschaafd
voetballand gebeurt dit. Hooguit is er elders nog een nacompetitie voor een
resterend Europees ticket. Of mag de op twee na laatste zich proberen te redden
tegen de derde uit tweede klasse. Maar goed, over twee weken lezen we weer
ronkende voorbeschouwingen en wordt de kunstmatig gecreëerde spanning extra
opgeklopt.

11 op
30

Standard ging met 1-2 winnen op Cercle Brugge.
Ook dat is nauwelijks een verrassing te noemen, al lieten de Rouches het de
voorbije weken flink afweten. Na de 3-0 nederlaag op Club Brugge, begin
december, schreven we hier al dat Standard te veel halftijdse voetballers in
huis heeft. De ene week top, de volgende week flop. Dat was toen na de
zeventiende speeldag. Twaalf wedstrijden later blijft die conclusie overeind,
al heeft Michel Preud’homme er toch weer enigszins het vuur ingekregen.

Ook op Cercle toonden de Luikenaars twee
gezichten. Zakelijk en geconcentreerd voor de rust, nonchalant erna. Tegen een
gemotiveerdere tegenstander dan Cercle — dat niets meer te winnen of te
verliezen had — had hen dat zuur kunnen opbreken. Nadeel is ook dat de
wispelturige kern er in Play-off 1 iedere wedstrijd zal moeten staan. In duels
tegen de vijf andere clubs die momenteel in de Top 6 staan, haalde Standard elf
op dertig. In schooltermen is dat een stevige buis.

Bij Cercle werd er dit weekend trouwens meer
gepraat over extra-sportieve besognes dan over prestaties op het veld. Vrijdag
werd de 22-jarige Fransman Arnaud Lusamba, een van de sterkhouders dit seizoen,
op staande voet ontslagen. Eerst heette het omfloerst dat ‘na een gesprek met
de speler, en conform de wettelijke en contractuele voorzieningen, de
samenwerking onmiddellijk en definitief wordt beëindigd.’ In de entourage van
de huurling van OGC Nice werd er gesproken over ‘een privé-probleem’. In werkelijkheid werd Lusamba betrapt op het
gebruik van een verboden middel. Half oktober was er nog een onschuldig brandje
uitgebroken in het appartement van de speler. In tegenstelling tot toen viel
dit dopingbrandje niet meer te blussen.

Speeldag
30 = 1 match

De uitkomst van speeldag 29 is eenvoudig: KRC
Genk behoudt zes punten voorsprong, Standard en Anderlecht zijn er zeker bij in
Play-off 1 en volgend weekend is er nog welgeteld één wedstrijd die ertoe doet:
STVV-AA Gent. Sint-Truiden liet in Moeskroen vooral in de eerste helft een
karrevracht kansen liggen, na de rust was er meer evenwicht in een aangename
wedstrijd. 1-1, dat zijn twee dure punten die in Moeskroen achterbleven.

Toch volstaat een zege op Stayen tegen Gent.
De Buffalo’s deden zelf wat ze moesten doen: winnen van KV Oostende. De negen
op negen van de voorbije weken camoufleert enigszins dat Gent in de competitie
te onregelmatig presteerde. Play-off 1 missen zou een sportieve en financiële opdoffer
zijn voor de landskampioen van vier jaar geleden. Een bekerzege op 1 mei kan
dat slechts gedeeltelijk compenseren.