Voor de vlotheid van het verhaal accepteren we
met plezier dat terroristenjager Jack Bauer in 24 verdachten hardhandig aanpakt en foltert. Spanningsbogen, weet u
wel. Bovendien beseffen we: het is maar fictie. En ach, dat er een loopje wordt
genomen met heel wat werkelijkheden en dat het onderscheid tussen Goed en Kwaad
wel zeer zwart/wit wordt afgeschilderd, nemen we er dan maar bij.
De realiteit is sterker dan fictie, zo blijkt.
Jack Bauer bestaat in het echt, alleen heet hij dan John Williams of Peter Adams
of whatever. De Amerikaanse senator
Dianne Feinstein, een kranige tante van 81 winters, las met lijzige maar
kordate stem flarden voor uit een rapport dat haarfijn aantoont welke
martelpraktijken de CIA toepaste na 9/11. Waterboarding,
dat kenden we al. Rectal feeding is
nieuw, toch voor iemand die zich probeert afzijdig te houden van de spielereien
van inlichtingendiensten.
Systematisch werden moslimverdachten opgepakt
en aan de gruwelijkste ondervragingstechnieken onderworpen. Velen zaten
onschuldig vast op Guantánamo Bay of op andere geheime locaties. Bijna niemand
klapte uit de biecht. Het rapport over de ‘CIA Torture’ bevestigt dat deze
aanpak ongeveer niets heeft uitgeklaard of opgelost. Er werden geen misdaden
opgehelderd, er werden geen aanslagen verijdeld, er werden geen terroristische
groeperingen ontmanteld. Toch ging het folteren jarenlang door, alsof het just for fun was. Een hardnekkige gewoonte, zoals de gokverslaving van Luc Nilis.
President Bush wist aanvankelijk van niets en
toen hij uiteindelijk toch op de hoogte werd gebracht pruttelde hij pro forma
eventjes tegen. Een beetje zoals de fictieve Amerikaanse president in 24, wanneer Jack Bauer weer met een of
ander waanzinnig verzoek afkomt. ‘Neen, Jack, het is geen goed idee, maar als
je geen andere mogelijkheid ziet, laten we ’t dan toch maar proberen’. Moet het
zoiets geweest zijn, die besprekingen tussen het Witte Huis en de top van de
CIA?
In het licht van dit alles moeten we de
beslissing van onze paars-groene regering om in 2003 niet mee ten strijde te
trekken tegen Irak opnieuw luid toejuichen: goed gedaan Guy Verhofstadt &
co. Onder valse voorwendsels werd een wrede dictator aangevallen en van de
troon gestoten, terwijl op hetzelfde moment wrede CIA-agenten hun ding deden,
zonder dat hun gedrag in vraag werd gesteld.
Een federale regering waarvan de voorzitter
van de grootste coalitiepartij de moslims een paar maanden geleden opriep om
zich te distantiëren van het geweld van IS, zou best zo snel mogelijk met
terugwerkende kracht protest aantekenen tegen die praktijken. Niet dat het iets
oplost – de huidige president, Obama, heeft de CIA al bij het begin van zijn
ambtstermijn de duimschroeven aangevezen – maar het zou een niet meer dan
correct signaal zijn tegenover een zogeheten bondgenoot. Als we dat zelfrespect
niet meer kunnen opbrengen, zouden we ons beter zo snel mogelijk terugtrekken uit internationale
organisaties. Hallo, Didier Reynders?
Jack Bauer lééft. Barbaarse folterpraktijken
zijn niet het alleenrecht van verre vijanden. Uiteindelijk is er maar één
lettertje verschil tussen VS en IS. Het andere verschil is dat de ene groep
barbaren wil dat zoveel mogelijk mensen zien tot wat ze in staat is, terwijl de
andere alles wil toedekken. Wie foltert, neemt afstand van het mens-zijn. Geen
enkele gebeurtenis verantwoordt dit soort wandaden. Tenzij dan voor het
ondervragen van de economische terroristen die hun geld systematisch doorsluizen naar
belastingparadijzen, dat spreekt voor zich. Doe maar, Jack!
