Kijk, dat doet een mens goed op een zonnige maar koude vrijdag. De Tijd is uitgeroepen tot ‘Medium van
het Jaar’ én blijkt volgens de CIM-oplagecijfers voor 2013 ook de sterkste
stijger in het Vlaamse krantenlandschap. En volkomen terecht, voeg ik er even
snel aan toe.
Dan heb je zopas een vernietigende evaluatie gemaakt van de
actuasite NewsMonkey en meteen ook zowat alle andere nieuwssites over de hekel
gehaald, net niet alle hoop op een voor mediaconsumenten inhoudelijk interessante toekomst laten
varend, en dan komt dit heuglijke nieuws. Een medium dat al jaren zeer
rechtlijnig volhardt in een geslaagde oefening om kwalitatieve journalistiek te
brengen, wordt daarvoor beloond. Oké, het is ‘maar’ 1,1 procent winst, maar het
staat haaks op de algemene tendens in deze crisistijden en dan is één procent
niet niks.
De teloorgang van de schrijvende pers in dit land (in
Wallonië krijgen kranten nog hardere klappen!) heeft uiteraard te maken met de
financieel-economisch zware tijden die we beleven. Dan gaan mensen besparen op
luxe-producten, wat kranten en weekbladen voor velen helaas zijn geworden. Alleen
De Tijd en De Morgen (+ 0,5%) gaan vooruit, Het Laatste Nieuws blijft status-quo (wat al opmerkelijk is voor de
marktleider), De Standaard gaat
lichtjes achteruit (- 0,3%), al de rest tuimelt verder de dieperik in. Er is
dus toekomst voor kwaliteit, ook al blijven de oplagecijfers al bij al
bescheiden. Er is géén toekomst voor copycat-journalistiek.
In een poging om het onaantastbare Het
Laatste Nieuws te benaderen, hebben andere ‘populaire’ media te veel de succesformule van het kroonjuweel van De Persgroep proberen te kopiëren. Het publiek pikt dat niet: als de lezer de keuze heeft
tussen het origineel of een onvoldragen kopie ervan, dan verliest die kopie
altijd. Dat is overal ter wereld zo.
Uit de CIM-cijfers kan je afleiden waarom Corelio en
Concentra de krachten hebben gebundeld in het Mediahuis, in een ultieme poging
om de negatieve trend om te buigen. Je ziet ook waarom De Persgroep met verre
voorsprong de stevigste mediagroep is, met het meest doordachte beleid en een goed oog
voor nieuwe initiatieven. En de evolutie in 2013 bewijst nogmaals dat De Tijd het bij het rechte eind heeft
met die consequente redactionele lijn. Even was er die poging tot verbreding,
begin deze eeuw, maar die werd niet gesmaakt door het traditionele leespubliek.
Vandaag is De Tijd opnieuw die
financieel-economische krant, waar je vooral in het weekend interessante
culturele verhalen en interviews kunt lezen. Goed geschreven, in een
toegankelijke taal, kritisch, altijd op zoek naar originele invalshoeken, nooit
bewust op zoek naar sensatie.
Het klinkt als een saaie zakenkrant, maar het tegendeel is
waar. Het klinkt ook als een mannenbastion, maar de krant wordt wel geleid door
een vrouwelijke hoofdredacteur. Het klinkt misschien zelfs als een medium dat
de belangen van Vlaamse industriëlen behartigt, maar geen enkel blad is zo
kritisch voor wantoestanden bij Vlaamse ondernemingen, terwijl het
tegelijkertijd veel positieve aandacht geeft aan correcte en hardwerkende
ondernemers.
Voor belangrijke zaken neemt u De Tijd. Zelfs de reclameslogan
klopt als een bus. Hulde!
