(Deze bijdrage verscheen maandag als ‘De bankzitter’ in De Standaard.)
Er werd uitgekeken naar de eerste opdracht van nieuwe trainer Frank Vercauteren in het Astridpark. Anderlecht won met 4-1 van Sint-Truiden, een geflatteerd resultaat. Het realisme van de coach viel onmiddellijk op. Meer defensieve zekerheid, balbezit is minder belangrijk, Adrien Trebel is terug.
Het is de meeste waarnemers in de luwte van de interlandweek wellicht ontgaan, maar eigenlijk is Vincent Kompany ontslagen bij Anderlecht. De ‘manager’ in speler-manager werd na het zwakke seizoenbegin op non-actief gesteld. Dat Frank Vercauteren het nu voor het zeggen heeft in de dug-out is een blamage voor zijn project: Vercauteren liet niet na om op zijn eerste persconferentie te benadrukken dat hij de enige sportieve baas is. Wat zat Simon Davies daar de voorbije maanden te doen? Waarom werden voormalige clubiconen Frank Arnesen en Pär Zetterberg eigenlijk teruggehaald? Zal Kompany lang berusten in zijn nieuwe, ondergeschikte rol? En hoe compatibel zijn ’the Prince’ en ‘de kleine prins’?
Voor zijn eerste wedstrijd als hoofdcoach moest Vercauteren het stellen zonder centrale verdedigers. Kompany is nog altijd geblesseerd, Luckassen was geschorst en Sandler ziek. Dus moest Cobbaut weer centraal spelen, naast de 17-jarige Kana. Een gelukje dat hij mocht beginnen met een thuismatch tegen het wisselvallige STVV, dat ver afstaat van de revelatie van vorig seizoen, die toen maar net Play-off 1 misliep. Na tien minuten was de wedstrijd al gespeeld, doelpunten van Chadli en Kana. Het tegendoelpunt van Boli halfweg de tweede helft was even onverwacht als vervelend, maar de reactie was prompt: Roofe scoorde zijn eerste en vierde dat uitbundig. Chadli maakte er nog 4-1 van.
Defensieve zekerheid
Frank Vercauteren is geen voetbalromanticus. Zijn realistische filosofie staat haaks op Het Project. ‘Trust the process’ is nooit zijn adagium geweest. Deze trainer laat niets aan het toeval over, past zich vaak aan de tegenstander aan, wil niet per se de bal hebben. Wat viel er al op – met dien verstande dat hij nog lang niet over al zijn manschappen beschikte?
1. Vleugelbacks blijven op de vleugel in een heldere 4-3-3. Kompany wilde Anderlecht op z’n Guardiola’s laten spelen, met backs die centraal op het middenveld inschuiven om daar een overtal te creëren. Vercauteren liet Sardella en Dewaele het spel breed houden. En hij hield hen achterin.
2. Defensieve zekerheid inbouwen. Er werd geopteerd voor een driehoek met de punt naar voren. Dus: twee controlerende middenvelders, Sambi Lokonga en de heropgeviste Trebel. Daarvoor genoot Verschaeren veel vrijheid.
3. Een diepe spits is geen valse nummer negen. Al dient gezegd dat Kemar Roofe ook al in het bekerduel op Beerschot en de vorige competitiewedstrijd in Charleroi centraal voorin stond. Een spits moet wegen op een verdediging.
4. Frivool balbezit op eigen helft is niet aan de orde. Geen gepingel in het eigen strafschopgebied. Al blijven de goeie voeten van doelman Van Crombrugge een meerwaarde als er geen andere opties zijn.
5. Balbezit hoeft niet, de bal snel veroveren ook niet. Na de vroege 2-0 wachtte Anderlecht af, het zette de verdedigers van STVV nauwelijks onder druk.
6. Spelers zwerven niet meer, ze blijven op hun positie. Wervelend is dat niet, verrassend evenmin, maar het biedt het voordeel van de duidelijkheid.
7. Verdedigende wissels kunnen ook. Na de onverwachte tegengoal verving Vercauteren prompt vleugelaanvaller Saelemaekers door nóg een controleur, Kayembe. Verschaeren werd naar de vleugel verbannen.
Als een veldheer, met gekruiste armen, keek Frank Vercauteren toe. Hij zag dat het voor hem goed genoeg was. Het volk was blij dat het nog eens een thuiszege kon vieren.
Besluiteloos Genk
Club Brugge had vrijdagavond al zuinig gewonnen in Moeskroen. Een doelpunt van Vanaken volstond. Meestal zegt men dan: als je matig of slecht speelt en toch wint, word je kampioen. Standard won zaterdag ook, omdat de videoreferee niet ingreep bij een twijfelgeval. Geen ‘clear and obvious error’ van het scheidsrechterlijke trio, dus ook geen correctie door de VAR. Zo hoort het. Genk-trainer Mazzu wees dan wel op een stilstaand beeld op zijn smartphone, wat moest aantonen dat de bal in de voorafgaande fase over de zijlijn was gegaan, maar helemaal duidelijk was dat niet. Dus zit Standard in een maand met niets dan moeilijke wedstrijden aan 5 op 9. In de stand blijft het hangen op drie punten van Club, met een wedstrijd meer gespeeld. Zondag zal duidelijk worden of de Rouches een woordje meespreken in het titeldebat. Dan moeten ze naar Jan Breydel, minder dan 72 uur na de Europese uitwedstrijd in Frankfurt. Club Brugge kan twee dagen extra recupereren na het Champions League-duel tegen PSG.
Voor Genk, dat woensdag Liverpool ontvangt in diezelfde Champions League, verloopt het seizoen moeizaam. Vier nederlagen in tien wedstrijden, 16 punten op 30, dat zijn statistieken om net wel of net niet Play-off 1 te halen. Dubbeltje op zijn kant, als het zo doorgaat. Veel te mager voor een uittredende landskampioen en het wijst helaas ook op een zekere continuïteit: na een landstitel volgt voor Genk telkens weer een mindere jaargang. De Limburgers begonnen verdienstelijk op Sclessin, domineerden grote delen van de wedstrijd, maar waren besluiteloos en misten creativiteit. Pozuelo, Malinovski, Trossard en Clement worden node gemist.
Daarmee eindigt een alweer om de foute redenen bewogen week voor het Belgische voetbal. Genk en STVV weigeren de door de bondsprocureur voorgestelde straf – twee punten aftrek voor beide clubs en wedstrijd overspelen achter gesloten deuren – voor de onderbroken derby te aanvaarden: Genk heeft een procedurefout opgemerkt (de veiligheidsverantwoordelijke van Sint-Truiden had niet kunnen overleggen met de scheidsrechter vóór het stopzetten van de wedstrijd) en bij STVV vinden ze dat de schuld integraal bij de Genkse fans ligt. Nul komma nul verantwoordelijkheidsbesef.
Dat kan je ook zeggen over de beslissing van 1B-club Lommel om Peter Maes aan te stellen als nieuwe trainer. Maes is een jaar geleden in verdenking gesteld van witwaspraktijken en van het deel uitmaken van een criminele organisatie, laten we dat niet vergeten. Het kan allemaal in dit immorele wereldje, dat zich nog altijd verheven acht boven de ‘gewone’ samenleving en de burgerlijke rechtspraak.
