Herinnert u zich nog wat ik in 2018 schreef op
deze plek?
“Journalisten moeten weer meer
onderzoeken en blootleggen, media moeten geen megafoons aanreiken aan de
luidste roepers en de strafste tafelspringers, maar aan de interessantste
stemmen in de samenleving, hoe zoetgevooisd en bedeesd die soms ook klinken.”
Zo lang is dat nu ook weer niet geleden, noch
2018 (vier dagen en een aantal uren), noch mijn nieuwjaarswens van toen (gepubliceerd
op 22 december), maar het lijkt alweer ver weg na niet eens een volle week in
het nieuwe jaar. We zitten onmiddellijk op het niveau ‘business as usual’. ‘We’
(de media) doen gewoon voort.
Twee nieuwsfeiten zorgden ervoor dat ik mezelf
niet voor de eerste keer een roepende in de mediawoestijn voelde.
***
Meest recent was er de ‘Mars voor Democratie’
in Ninove, donderdagavond. Aantal deelnemers: iets tussen de duizend en de
vijftienhonderd. Nog ruim vierduizend minder dan op de ‘Mars tegen Marrakesh’
van half december, dus. Hetzelfde kliekje organiseerde het: Schild & Vrienden,
Voorpost, Vlaams Belang-militanten.
Waartegen, pardon: waarvóór, de stoere heren
en schaarse dames dan protesteerden? Wel, zij vonden dat de democratie in de
stad Ninove geschaad werd, omdat de grootste partij (Forza Ninove, veertig
procent van de stemmen, 15 zetels op 33 in de nieuwe gemeenteraad) niet mee in
het bestuur zit. Een vreemde redenering, want in de manier waarop de democratie
bij ons georganiseerd is, komt het erop neer de helft plus één van de
verkozenen te verzamelen — in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Verenigde
Staten waar het ‘The winner takes it all’-principe gehanteerd wordt. Forza
Ninove zat na de verkiezingen op de helft min twee en slaagde er niet in
anderen te overtuigen om mee in hun ‘project’ (Vlaams Belang-light) te stappen.
Dan wordt er ofwel een andere coalitie
gevormd, ofwel laat je de stad of gemeente achter in een impasse, iets wat
blijkbaar het opzet was van de N-VA, want hoe verklaar je anders dat ze noch
met Forza, noch met de andere partijen in zee, in dit geval: de Dender, wilde gaan?
Uiteindelijk heeft een ‘afvallige’ van de N-VA, Joost Arents, die ene zetel
geleverd die nodig is voor een meerderheid van 17 op 33.
Je kan dit kortzichtig, volksverlakkerij of
ronduit dom noemen, maar het is een perfect legitieme coalitie. Het wordt zes
jaar dansen op een heel slappe koord, met het risico dat Forza in 2024 nóg
populairder wordt en richting absolute meerderheid dendert, allemaal juist,
maar: het kán. De democratie wordt niet alleen niet geschaad, de mogelijkheden
ervan worden zelfs optimaal benut. Niet die betogers, aangevoerd door
‘posterboy’ Dries Van Langenhove, stapten op voor de democratie, de Ninoofse
bestuurders deden dat, in een muf ruikend vergaderzaaltje.
***
Een marsje met een onzinnig strijdpunt en een
beperkt aantal deelnemers, dan veronderstel je dat dit ‘nieuws’ ergens halfweg
de nieuwsuitzendingen en de krantenpagina’s weggemoffeld wordt: het vermelden
waard, maar niet meer dan dat.
Niet in Vlaanderen anno tweede decennium van
de eenentwintigste eeuw. Belangrijkste nieuwsfeit van de dag! En hopla, laat
Driesje zijn zegje maar doen. Niet verwonderd zijn als die jongen binnenkort
een column krijgt in een van onze kranten, of een eigen talkshow. En dan maar
klagen over een cordon sanitaire en een cordon
médiatique, die vervelende MSM (mainstream media), de ‘Lügenpresse’ in dit
land. Van Langenhove & co krijgen veel meer aandacht — zonder al te veel
negatief commentaar — in de reguliere pers dan in hún gespecialiseerde pers, ondingen
als ’t Pallieterke en ’t Scheldt. Dit is precies de
verdraaiing van de feiten waar de Schild & Vrienden van deze wereld voor
waarschuwen, maar dan in de tegenovergestelde richting van wat zij beweren.
***
Na de rellen in Molenbeek in de eerste nacht
van 2019 werd Theo Francken als een van de eersten opgevoerd. Mag ik dat nog
vreemd vinden? Ik dacht eerst nog: oké, ze laten alle burgemeesters van gemeenten
waarvan de naam eindigt op ‘beek’ aan het woord, en ze beginnen met Lubbeek.
Moet kunnen. Maar het was vruchteloos wachten op de mening van Franckens
collega’s uit Borsbeek, Diepenbeek, Opglabbeek, Lebbeke (we zijn
breeddenkend!), Merelbeke, Wachtebeke, Kruibeke, Harelbeke, Jabbeke, Meulebeke,
Oostrozebeke, Zonnebeke, Dilbeek, Linkebeek, Wezembeek-Oppem, Bierbeek,
Boortmeerbeek, Glabbeek, Holsbeek, en laten we zeker ook Etterbeek en
Schaarbeek niet vergeten.
(Terloops
opgemerkt en niet onbelangrijk: de relschoppers verdienen een strenge sanctie,
in verhouding tot hun wandaden. Natuurlijk loopt er veel mis qua integratie,
moet er adequate scholing zijn, preventie, mogelijkheden om zich sportief of
cultureel uit te leven, moeten ze gelijkwaardig behandeld worden, maar niets —
NIETS — kan deze explosie van geweld goedpraten.)
Terug naar mogelijke interviewees rond het
onderwerp ‘problemen in Molenbeek’. Pieter De Crem, dat is normaal, die is
minister van Binnenlandse (Lopende) Zaken, en bevoegd voor de openbare
veiligheid. Jan Jambon, had ook gekund, die had als vorige minister van
Binnenlandse Zaken veel te maken met Molenbeek. (Je had hem bijvoorbeeld kunnen
vragen of de opkuis gelukt was?) Huidige en voormalige inwoners van
Sint-Jans-Molenbeek, waarom niet: dat zijn ervaringsdeskundigen.
Maar Theo Francken, neen, die logica ontgaat
mij. Het ís niet zijn bevoegdheid, het wás het ook nooit, en als de redenering
is dat je de populairste van Vlaanderen aan het woord laat, dan moet je ook de
mening van Nina Derwael en Nafi Thiam vragen.
***
Tenzij… je er als redactie vanuit gaat dat
Francken als gewezen staatssecretaris voor Asiel en Migratie nog altijd iets
(zinnigs) te zeggen heeft over migranten. Een foute premisse, want die
relschoppers hebben negen kansen op tien niets met (recente) migratie te maken.
Dat zijn derde- en vierdegeneratie-jongeren, meestal hier geboren, die hebben
onze nationaliteit. Dat zijn Belgen. We kunnen dat minder prettig vinden, zeker
in deze omstandigheden, maar het is wel zo. Hen blijven linken aan migratie
toont aan dat we zélf weinig begrepen hebben van migratie, integratie en de
multiculturele samenleving.
Het mechanisme hierachter is even onzichtbaar
als pervers: wie een vreemd klinkende naam of een andere huidskleur heeft, is en
blijft een migrant. Hoort er nadrukkelijk niet bij. Nooit, jamais. Valt voor de rest van zijn leven onder de bevoegdheid
‘Asiel en Migratie’.
Je zou voor minder opstandig worden.
