Aan lekken geen gebrek dezer dagen. Steven
Martens, de inmiddels opgestapte CEO van de voetbalbond, kreeg te maken met een
gelekt financieel rapport, er waren de LuxLeaks met die geheime bankrekeningen
in Luxemburg en nu zijn er de SwissLeaks, hetzelfde maar met nog meer centen en
in Zwitserland. (En dan verspil ik uw tijd nog niet met dat lek in mijn kelder;
alleen voor Martens en mezelf kwam het heel even neer op dweilen met de kraan
open.)
Ik gun rijke mensen hun rijkdom. Ik ben niet
jaloers op de zakenman die zijn Ferrari ter plekke laat stampvoeten aan het
rode licht terwijl ik in mijn bescheiden automobiel even een meewarige blik in
zijn luidruchtige richting werp. Ach, hij heeft toch een kleiner pietje, een
minder lieve echtgenote, is niet naar Les
Nègres van Genet gaan kijken of brengt binnenkort geen boek uit over
werkzoekende vijftigplussers, de sukkel. Het kan me echt niet schelen dat ik
minder verdien dan een manager. Communistische sympathieën zijn me vreemd.
Zolang die Ferrarimacho niet onrechtmatig middelen onttrokken heeft aan de
samenleving.
Toch revolteer ik als ik lees over LuxLeaks of
SwissLeaks. Als iemand zijn zuurverdiende spaarcenten parkeert op een minder
belaste buitenlandse rekening, à la bonne
heure, ieder zijn sok, maar als het gaat om geld dat eigenlijk naar de
fiscus had moeten gaan – en dus naar ons allemaal – dan is er geen enkel
excuus. Geen ‘Maar Juul betaalt al zoveel belasting in België’, geen ‘De Robert
zorgt wel voor werk voor meer dan honderd man hier hé’, geen ‘Sandra heeft daar
keihard voor gewerkt’, geen ‘Als de Jos dat geld aan de fiscus geeft, verdwijnt
het in een zwart gat’, geen ‘Rita zal dat later wel investeren als de
loonlasten zijn gedaald’. Geen enkel.
Fiscaal incivisme is in de eerste plaats
‘incivisme’, onbetrouwbaarheid dus. Fiscale fraude moet behandeld worden als
criminaliteit. Punt. Naast een vermogenswinstbelasting dienen een
vermogenslux- en een vermogensswissbelasting zich aan. Als de federale regering
straks toch over de ’tax shift’ begint te discussiëren, mag dit als een van de
eerste punten op de agenda. Tenminste, als deze coalitie geloofwaardig wil
blijven en werkelijk geïnteresseerd is in eerlijkere belastingen en het
strenger aanpakken van allerhande vormen van fraude. Spoor de dieven op en rook
ze uit, Bart Tommelein!
