Urbanus: ‘Awel boer, waarom strooit gij geel
poeier op uw veld?’
Boer: ‘Dat is om de olifanten weg te houden.’
Urbanus: ‘Maar hier zitten toch helemaal geen
olifanten?’
Boer: ‘Goe poeier hé, goe poeier!’
***
Destijds kon ik er hartelijk om lachen, om die flauwe grap van die rare kwiet
met zijn lang sluik haar en zijn volle baard. Wist ik veel dat hij een jaar of
veertig later mijn dorspgenoot zou zijn. Wist ik veel dat die linkse rakker
tegenwoordig de chouchou van de N-VA is, hij trad er zelfs een paar jaar geleden exclusief voor op.
Wist ik veel dat zijn mopje van weleer nu perfect gebruikt kan worden om een
beslissing van de Antwerpse burgemeester te kaderen.
‘Goe poeier’ mag je vandaag gerust vertalen
als: ‘Zie je wel dat het inzetten van het leger heeft geholpen!’. Er zijn dit
weekend geen aanslagen gebeurd in Antwerpen, de ‘olifanten’ (versta: de terroristen)
bleven weg. Bart De Wever schrijft dit toe aan de para’s die door de joodse
wijken paradeerden (naar het schijnt waren er wel een paar gewapende overvallen
die helemaal los stonden van terrorisme, maar dit geheel terzijde, die para’s
kunnen niet alles zien). Uiteraard klopt De Wever op zijn eigen borst, hij kon dan ook niet verliezen. Ofwel bleef het rustig en was het dank zij zijn kordate optreden, ofwel gebeurde er iets ernstigs en kon hij aanvoeren dat zijn beslissing de enige juiste was.
Je zou De Wever nog enigszins kunnen volgen,
mocht hij het leger alleen willen inzetten in dagen van reële dreiging,
onzekerheid en angst, maar hij wou dit eerder al doen tegen actievoerende
foorkramers en stakende havenarbeiders. De hulp van het leger inroepen is dus
een soort Pavloviaanse reflex geworden bij hem. Noodgeval = help! = militairen
op de straathoeken. Mocht hij in zijn jeugd niet met de soldaatjes spelen, misschien?
De Wever verwijst altijd naar het buitenland,
waar eveneens manschappen in kaki worden ingeschakeld voor bewakingsopdrachten.
Frankrijk en Groot-Brittannië, met name. En of het geholpen heeft in Parijs…
Ik ben geen terrorist en kan me moeilijk in het denkpatroon van mensen met hele
slechte gedachten verplaatsen, maar mij lijkt me militaire aanwezigheid eerder
uitdagend dan voorkomend te werken. Iets met rode lap en stier en zo.
Ook de aankondiging dat Antwerpen als eerste
zal getroffen worden, omwille van de joodse gemeenschap, is vreemd. Brussel lijkt me veel meer een
logisch doelwit van internationale terroristen, omdat zich daar de
hoofdkwartieren van de NAVO en de EU en de meeste ambassades bevinden. De
vorige aanslag op de joodse gemeenschap was trouwens in mei vorig jaar in…
Brussel. En die van daarvoor ook, toen meer dan vijfentwintig jaar geleden een
vooraanstaande Jood werd gedood door een Palestijn.
De aanslag in de Antwerpse Hoveniersstraat
dateert van 20 oktober 1981, meer dan drieëndertig jaar geleden. Daarbij vielen
toen drie doden en zestig gewonden. Sindsdien is de bescherming van de
diamantwijk sterk opgevoerd. Met de auto raak je niet meer in de buurt (en
terecht). De afspraken tussen de handelaars en de lokale politie functioneren
prima. Laat dat dan vooral zo blijven, zou je dan denken, en wees extra waakzaam.
Uiteraard is de grootste stad van Vlaanderen
een mogelijk doelwit en laten we vooral hopen dat er niets gebeurt. Alleen
zullen die dertig para’s dan niet de oplossing bieden. Driehonderd evenmin. A la guerre comme à la guerre. Er is
geen oorlog op dit moment. Laten we dat zo proberen te houden en kalm inspelen
op de actuele toestand. Iets wat de regering-Michel, de politiediensten en het federale parket, voor zover ik dat kan inschatten, rustig en vastberaden doen.
