Neen, ik heb alweer niet gekeken. Ik kan
ongein op mijn gevorderde leeftijd maar in beperkte porties aan, de indigestie
loert al snel om de hoek. Ik gun VTM dat miljoen kijkers, ga me zelfs voor één
keer niet uitspreken over het seksistische gehalte van die Gouden Pump en
verwijs voor een grondige kritiek op de Gouden Schoen anno Nu naar het stuk dat
ik een jaar geleden op deze plek schreef onder de titel ‘Gouden Kapoen’. Lees
het, als u daar zin in heeft, en vervang de naam Thorgan Hazard door Dennis Praet
en mijn opinie blijft overeind staan. Ik ga het zelfs niet hebben over het
communautaire relletje dat stokebrand Stéphane Pauwels gisteravond wilde oprakelen door
schuimbekkend te tweeten dat het een Vlaams complot was en dat niemand minder
dan Silvio Proto – die uiteindelijk vijfde werd, als tweede doelman na Matthew
Ryan – die ultieme bekroning voor een voetballer in België verdiende.
Waar ik nu heel kort wel iets over wil
opmerken: Dennis Praet won de Gouden Schoen, maar eindigde, als twintigjarige,
slechts tweede in de categorie ‘Belofte van het Jaar’, achter zijn teamgenoot
Youri Tielemans. Belachelijk, vind ik dat. Derde is trouwens Hans Vanaken, die
ook derde werd voor de échte Schoen, ruim voor Tielemans. In een parallel
universum zouden Praet, Vanaken en Tielemans alle drie als beloften worden
aanzien en zou het dus logisch zijn dat ze ook in die volgorde zouden eindigen.
In een andere parallel universum zouden ze die neventrofee niet eens uitreiken,
omdat de Jupiler Pro League sowieso een competitie is geworden van jonge
beloften die snel naar het buitenland zullen verkassen en buitenlandse
subtoppers.
Praet speelt al drieënhalf seizoen mee bij
Anderlecht, de jongste twee jaar als vaste waarde. Ook Tielemans draait al
bijna anderhalf seizoen mee als basisspeler. Idem dito voor Vanaken bij
Lokeren. Het is niet omdat Tielemans ‘maar’ 17 is, dat hij daarom meer in
aanmerking komt voor ‘Belofte van het Jaar’, wanneer ook Praet en Vanaken in
die categorie thuishoren.
Van twee dingen één: ofwel voer je een andere
leeftijdsbarrière in voor die belofte, bijvoorbeeld maximaal 18, en dan kan ik
leven met Tielemans als winnaar. Ofwel maak je er ‘Internationale Belofte van
het Jaar’ van: de speler die volgens de kenners de grootste kans heeft om
internationaal door te breken. In dat geval zou het best kunnen dat Tielemans
meer potentie heeft om ooit in het shirt van een Europese topclub te spelen dan
Praet en Vanaken, ook al eindigen die nu nog vóór hem in dit referendum.
Er is nog een derde mogelijkheid: schaf die
trofee gewoon af en focus op die ene hoofdtrofee. Het mag dan door de
devaluatie van onze competitie een schoen met de waarde van bladgoud geworden
zijn, maar voetballers willen die echt wel winnen en het verhoogt ook hun
marktwaarde. Gun hen dan ook maximale aandacht, organisatoren.
Niet dat ik er volgend jaar door zal kijken,
dat nu ook weer niet. Ik heb in 2016 rond dit tijdstip ongetwijfeld interessantere dingen omhanden. Beschouw het als mijn belofte van het jaar.
