Ik heb
het geprobeerd, lieve lezer, echt waar, maar het is me niet gelukt: een dag
niet boos zijn of lachen met wat de meerderheidspartijen zeggen, voorstellen of
beslissen. Een dag over andere dingen schrijven, ongetwijfeld prettiger dingen,
hoogstaandere dingen, gecultiveerdere dingen. Een dag mijn pen niet in vitriool
dopen, maar in een mensvriendelijker vocht. Sorry. Mijn oprechte excuses.
Misschien morgen of maandag, maar nu even niet. Dit moest ik toch even kwijt.
***
Er waren eens… drie koene vertegenwoordigers
des volks. Laten we hen Bart, Koen en Kris noemen. Ze zaten ze zich wat te
vervelen op ’t Lelijk Verdiep van hun gemeentehuis, in respectievelijk
Mechelen, Puurs en Dessel, wereldsteden in ’t diepst van hun gedachten.
Bart: “Seg, manne, als we die provincie
Antwerpen nu eens een andere naam geven, want, geef toe, gelukkig zijn we niet
met die naam hé?”
Kris en Koen, unisono: “Nee, Bart, daar
hebt ge gelijk in. En, wat had ge zo gedacht?”
Bart: “Goh, Midden-Brabant natuurlijk.
Dat is hysterisch, pardon: historisch verantwoord. Zo heette dat hier vroeger
ook, naar ’t schijnt. En die van Antwerpen kunnen hun plan trekken in hun stadstaat.”
Kris: “Fantastisch idee!”
Koen: “Geniaal, ik dacht er zelf ook
aan trouwens!”
Bart: “Kom, we stellen het voor aan de
bevolking.”
***
Ik vat de reacties van collega-politici van
meerderheid én oppositie, journalisten, buitenlandse waarnemers, inwoners van
Mechelen, Puurs, Dessel en de rest van Vlaanderen, en alle actieve sociale
media-gebruikers even kort voor u samen: hahahahahaMidden-AardehahahahaPrioriteithahahahaParkinghahahaha GrondwetswijziginghahahahaWestZuidOost-Brabanthahahahah (ad infinitum).
***
Inmiddels op ’t Schoon Verdiep van ’t stad, binnenkort een enclave binnen
Midden-Brabant. Hoog bezoek: de federale minister van Binnenlandse Zaken en de
Vlaamse minister van Mobiliteit en nog wat beestigheden.
“Ja, burgemeester, iemand van ons partij
heeft dat mee voorgesteld, ja.”
“Godverdegodver, wa’ bezielt die gaste? Komaan, mannen, we moeten aan damage control doen.”
“Ja, maar hoe?”
“Weet ge wat: we grijpen naar plan B, wat
eigenlijk plan A is, want ik dacht daar al veel langer over na, maar we gaan
dat natuurlijk aan niemand zijne neus hangen. We noemen het Midden-Brabart! Wa’
denkt ge?”
(aarzelend) “Nie slecht, maar is Midden-Brajant ook een alternatief? Allee,
ik suggereer maar hé, gij zijt den baas. Klinkt toch ook goed: Brajant, nee?”
(piepstemmetje) “Of Midden-Brabent hé, dat kan ook.”
“Midden-BraBART zal ’t zijn!”
***
Wordt
hopelijk niet vervolgd.
