(Deze
bijdrage verscheen woensdag op de site van knack.be. Vandaag wordt
sp.a-voorzitter Bruno Tobback hierover aan de tand gevoeld binnen zijn
eigen partij.)
Eén week
na de schande van Landen is de actie van burgemeester Debroux om een stel
woonwagenbewoners te verjagen door luide muziek op hen af te vuren, uit de
actualiteit verdrongen door MH17, Gaza en de aankondiging van enkele regeringen
in ons land. Het zou niet mogen zijn. Waarom is deze man nog altijd
burgemeester en lid van de sp.a?
Komkommertijd is niet meer wat het ooit
geweest is. Normaal zouden media en opiniemakers één week na de schandelijke
feiten een flink eind doorbomen over een sociaal-democratische burgemeester die
zigeuners probeerde te verjagen door een tweederangs DJ in te schakelen met een
geluidsinstallatie van 14.000 Watt en hits uit de onzalige jaren tachtig. Zijn
partij zou onder druk worden gezet om zich op zijn minst van de man te
distantiëren, hem best ook te royeren en zich te verontschuldigen tegenover de
woonwagenbewoners die in het landelijke Landen waren neergestreken.
Maar kijk, de komkommers liggen werkloos op
hun vaste plek in de supermarkt. Sinds die surrealistische woensdagochtend,
waarin ook nog eens een buurman de politie belde om iets te doen aan de
geluidsoverlast en SABAM liet weten dat er een gepeperde factuur zou volgen
voor een niet-aangevraagd evenement, werd er een vliegtuig neergeschoten boven
Oost-Oekraïne, startte Israël met een grondoffensief in Gaza, vierden we de
nationale feestdag, werden Waalse, Brusselse en Vlaamse regeringen gevormd en blijkt er een federale in de steigers te staan.
Neen, Gino Debroux zal zich die overvloed aan
overrompelende actualiteitsbijdragen niet beklagen. De man zat vorige woensdag
nog in een tv-studio, zich he-le-maal van geen kwaad bewust. Het leek hem wel
een origineel idee, zo met luide muziek en zo, en dan hoefde hij tenminste geen
geweld te gebruiken. Ja, hij had verwacht dat Landen en in navolging daarvan
heel Vlaanderen hem als een held zou onthalen, dat straalde hij uit, de man die
op 23 april, een maand voor de verkiezingen, had getweet: “Als ik verkozen
ben, wil ik min v sociale welvaart worden.” Of was ook dat een hoogst
origineel geintje?
Partijtoppers als Freya Van den Bossche, John
Crombez en Daniel Termont roerden zich onmiddellijk en uitten hun
verontwaardiging over de actie van de Landense burgemeester. Dé partijtop, tot
nader order Bruno Tobback, normaal de vleesgeworden verontwaardiging, liet
weten dat hij “begrip” had “voor de moeilijke situatie waarmee
hij (Gino Debroux) geconfronteerd
wordt”. Dezelfde man die een stel Aalsterse schepenen zonder pardon uit de
partij zette omdat ze zich iets te dicht tegen het rechtse stadsbestuur
aanschurkten, gaf niet thuis wanneer een andere partijgenoot alle principes van
de politieke welvoeglijkheid overtrad. Iets met twee maten en twee gewichten,
denk ik dan.
Terug naar de Twitteraccount van burgemeester
Debroux. Op 10 mei lezen we daar deze sarcastische noot: “N-VA en zijn
kiezers hebben 1 zaak gemeen. Achteraf zeggen ze “we hebben het zo niet
bedoeld””. Schrijft de man die ruim twee maanden later geen excuses
veil heeft voor een groep opgejaagde mensen die hij op een volstrekt
onmenselijke manier wilde verjagen van een bedrijventerrein waar ze zich nota
bene tegen betaling tijdelijk hadden gevestigd. Die “Ik heb het zo niet
bedoeld” zelf niet uit zijn strot krijgt. Die zichzelf in zijn diepste
dromen door zijn gemeente ziet zweven met de letter ‘S’ op zijn kloeke borst
geschilderd: Supergino! Die eigenlijk maar één geldig excuus kan inroepen: dat
Vlaanderen ondanks allerlei beloften nog altijd geen oplossing heeft gezocht om
woonwagenbewoners permanent en menswaardig op te vangen.
Kijk, als die woonwagenbewoners effectief
onwettig in Landen verbleven en er ook nog eens bewijs was van overlast door
hun aanwezigheid, dan had de burgemeester, als hoofd van de politie, alle recht
om op te treden, dat schreef ik eerder al op deze plek. Eerst onderhandelen en indien dat niets oploste er de politie
bij roepen om de ongenode gasten desnoods manu militari te verwijderen. Dat is
zijn recht, ja, zelfs zijn plicht tegenover zijn bevolking. Luide muziek op hen
afvuren was echter wansmakelijk. Dat doe je niet met mensen. En bij uitbreiding
zelfs niet met andere levende wezens.
Ondertussen is DJ Jos de ster van Vlaanderen
aan het worden. Uitgebreid geïnterviewd in alle kranten (u moet het
vraaggesprek in De Morgen van
afgelopen weekend eens opzoeken, dichter bij ‘In de Gloria’ kom je niet in het
echte leven!), gevraagd als platenruiter op een feest van de
zigeunergemeenschap, gefêteerd door liefhebbers van schmalz en kitsch, eregast
op de Gentse Feesten. De man beleeft zijn “Fifteen minutes of fame”,
wat evenveel zegt over hem (iemand die in de verste verte niet beseft wat hij
aangericht heeft en voor welke kar hij zich heeft laten spannen) én over dit
Leuke Land, waar goed fatsoen soms ver zoek is. Dat DJ Jos straks op de Gentse
Feesten luid zal worden toegejuicht, in de heimat van één van de hevigste
tegenstemmen in de affaire-Landen, burgemeester Termont, is ook vintage ‘In de Gloria’. Welkom in
Absurdistan!
***
Eén week later is Gino Debroux zich nog altijd
van geen kwaad bewust, heeft hij zich nog altijd niet verontschuldigd, is hij
nog altijd burgemeester van Landen en mag hij nog altijd zijn lidkaart van sp.a
behouden. Ach ja, domheid en arrogantie gaan soms hand in hand en zijn stadsgenoten
zullen hem wellicht op handen blijven dragen, maar dat zijn partij hem nog
altijd niet heeft op het matje geroepen, laat staan uitgesloten, bewijst dat de
sp.a echt niet meer weet van welk hout pijlen maken. Ze koestert liever een van
de weinige overblijvende rode vlekken in het Vlaamse politieke landschap, dan
consequent aan politiek te doen, met respect voor de heilige principes van de
socialistische beweging. Waar is de partij die op papier opkomt voor de
zwakkeren in de samenleving, vierkant tegen racisme gekant is en solidariteit
vooropstelt nu?
Bruno Tobback is de weg kwijt en is te
zelfingenomen om te durven vragen waarheen hij moet. Hij zit nu op hetzelfde
niveau van de N-VA-top, die meer dan vier weken na de infame “Er bestaan
geen minderwaardige jobs, alleen minderwaardige mensen”-uitspraak van het
bejaarde Gentse gemeenteraadslid Guido Meersschaut nog altijd geen afstand nam
van diens ziekelijke woorden.
***
Op het bal van de Politieke Wansmaak legde DJ
Jos nog een plaatje op. “We are the Sultans, we are the Sultans of
Swing”. De dansvloer liep gauw vol.
