Uit een bevraging bij een representatief staal van de
Twittergemeenschap (@Kroy_Wendy en haar vriend) was gebleken dat Valentijn het
ideale moment was om de tweede editie van de Twitterquiz te organiseren en zo
geschiedde dan ook in het inmiddels legendarische lokaal Kapitein Cravate in de
sympathieke provinciestad G.

Alvorens mij over te geven aan een zoals altijd frustrerend
avondje net-niet-het-juiste-antwoord-weten begaf ik me in de gelagzaal van de
Vooruit, iets wat al geleden was van een heel eind in de vorige eeuw. Er stond
nog een muur in Berlijn en er zat een cowboy in de Oval Office, zó lang geleden
al. De dagschotel was niet meer beschikbaar, dus werd het pasta met kip, al
leek die pasta verdomd veel op rijst, maar ach, wie maalt erom zo vlak voor een
quizqueeste.

Kapitein Cravate, bent u er ooit al geweest? Het is zo’n
kroeg waarvoor het bordje ‘Max. 49 personen’ werd uitgevonden, maar op die
vrijdag de veertiende van de tweede maand van het jaar zaten er vijftien
ploegen met elk vijf deelnemers, plus de organisatoren, het personeel en nog
wat verloren gelopen klanten die dachten dat ze net hier een rustige Valentijndate
konden beleven. Ha, mis poes! U begrijpt waar ik naartoe wil: de zaak zat eivol. Zeg maar: een
klein ei met drie dooiers. Dat wringt een beetje.

De temperatuur liep al snel onbehoorlijk op. Er werd dan ook
danig met kledingstukken gejongleerd, wat me bij een suggestie voor de toekomst
brengt: zorg voor verkoeling of, juist integendeel, maak het nog wat warmer, je
weet nooit welke interessante taferelen dat kan opleveren. Gezelligheid troef,
dus, en mijn ploegje, het nu al legendarische Manhoer (ik distantieer me overigens
ferm van die naam, hij werd ons opgedrongen nadat twee mannelijke leden van ons
vijfkoppig gezelschap zich een tijdje geleden lieten gaan in een heus
Twitterdrama!) had zich aan een tafel bij het raam genesteld.

De taakverdeling was vooraf duidelijk afgesproken:
@DiamondCityLove deed de concurrenten struikelen wanneer die vruchteloos
probeerden onze tafel te passeren om iets verderop aan hun eigen tafel plaats
te nemen (ze had ook al drie tegenstanders op weg van Antwerpen naar Gent
gedumpt langs de E17), @hetjoch riep telkens luidop ‘Da’s wéér een vrouw!’ als
het antwoord op een quizvraag een persoon van het vrouwelijke geslacht was,
@slijmpistool had het mooiste handschrift en kreeg de antwoordformulieren
toegeschoven, @Jan_Vdj zorgde voor de bevoorrading (en deed dat puik en in een
tempo dat Bart Swings een gouden medaille zou hebben opgeleverd!) en ikzelf had
wat stylo’s meegebracht en mijn parate kennis over het feminisme in
Zuid-Oezbekistan tijdens het interbellum. Gelukkig werd er af en toe ook iets
over Martin Scorsese gevraagd, zodat mijn bijdrage zich niet beperkte tot het
zoeken van mijn naambadge, die ik bij het fluks uittrekken van mijn trui had
verloren, wat tot een acute en pijnlijke identiteitscrisis leidde.

Enfin, we weten nu alles over 14 februari, Leuven en
fotogenieke koppeltjes (en natuurlijk ook over het feminisme in
Zuid-Oezbekistan tijdens het interbellum, maar dat bleek achteraf overbodige
kennis te zijn). Af en toe werd er iemand gejend met een cadeautje van één van
de sponsors, de immer sympathieke bladen P
en Focus Knack. Zo kreeg de reeds
vernoemde @hetjoch een sexboek van Goedele Liekens in handen geduwd, waarvan ik
de titel (‘SOS Sex’) eerst verkeerd interpreteerde als een doe-boek voor
seksverslaafde socialisten, iets wat mij in die rode buurt met cultuurcentrum
Vooruit, het gebouw van het vroegere dagblad Vooruit, vakbond en mutualiteit
niet in dank werd afgenomen. Wellicht dat ik la Liekens iets te snel
associeerde met Steve Stevaert, iets wat ernstige journalisten nooit zouden mogen
doen. (Veel respect voor la Liekens, trouwens, ze gaf ooit als kersverse Miss
België de aftrap van Beerschot-Anderlecht, een wedstrijd die door mijn ploegje
met een klinkende 4-0 werd gewonnen, maar dit geheel terzijde.)

Enfin, om een lang en volstrekt oninteressant verhaal kort
te maken: we eindigden vijfde, wat verdienstelijk was en in de Belgische
voetbalcompetitie goed zou zijn voor een plek in Play-off 1, maar hier alleen
troostprijzen opleverde (een knuffel van @kawemel, bijvoorbeeld, waarbij me nog
altijd niet duidelijk is of die in het sponsorpakket van P of Focus Knack zat; zo
ja, wil ik mij wel het aanschaffen van een abonnement overwegen). Achteraf werd
er verbroederd, verzusterd en verorvald, werden Twittervetes uitgepraat of nog erger
gemaakt, en kon #teamkony haar zege uitvoerig vieren. Waarvoor proficiat! De winnaars van vorige keer, De Vlaamse Grondstroom, beten dus in het zand, wat de burger moed geeft met het oog op 25 mei.

Na afloop verklapte @Kroy_Wendy dat ze al zit te broeden op
een derde editie van de Twitterquiz. Goed idee. Een tip: ga eens kijken in een
complex iets verderop en geniet er bij het boeken van een zaal van een
pasta-zonder-pasta met rijst en kip.