Het is weer zover. Vrijdag. De laatste werkdag van de week,
alhoewel vandaag voor velen brugdag is na de hemelvaartfestiviteiten van
gisteren. (Maar dit even geheel terzijde.) In Twitterland is vrijdag de dag dat
er #ff-jes worden rondgestrooid. FF = Follow
Friday. De charmante manier waarop tweeps aan hun medetweeps duidelijk
maken wie ze moeten volgen.
Een fijn opzet, eigenlijk, afkomstig uit de koker van ene Micah
Baldwin, @micah, die begin 2009 bedacht dat het wel leuk kon zijn om je
favoriete Twitter-accounts wat promotie te bezorgen. Wat begon als een
bescheiden, kleinschalig idee liep vrolijk uit de hand, waardoor de #ff-en je
tegenwoordig om de oren vliegen. Dat is mooi: van iemand een compliment geven
is nog niemand dood gegaan.
Maar helaas, zoals dat zo vaak gaat met goede ideeën, wordt
#ff vier jaar na de introductie veel te weinig gebruikt voor wat het werkelijk dient:
minder bekende tweeps een zetje geven. In mijn Timeline (TL) zie ik vooral veel
#ff-en voor dezelfde kringetjes passeren. Ik ga het even stout formuleren: het
is een incestueuze bedoening geworden. (En, ja, ik doe er soms zelf aan mee! Nobody’s perfect.)
Collega’s op het werk sturen #ff-en door in een eindeloze
cirkel. Iedereen volgt allang iedereen, maar alla, we zeggen nog maar even tegen
de hele wereld hoe goed we onszelf wel vinden. Extra volgers levert dat niemand
op. Vakbroeders en vriendenkringetjes doen krek hetzelfde. Zelfs een
professionele herrieschopper als Ricky Gervais stuurt elke vrijdag een #ff naar
een handvol Engelstalige grapjurken, telkens the usual suspects, je kan er je horloge op gelijk zetten.
Daarom een vriendelijk en bescheiden pleidooi om de
oorspronkelijke filosofie achter #ff opnieuw in ere te herstellen. Laat je
volgers eens kennismaken met originele, minder bekende stemmen. Geef aandacht
aan mensen met een gefundeerde mening, maar voorlopig zonder megafoon. Wees gul
en niet jaloers: help ervoor te zorgen dat tweeps die slimmer, gevatter en
grappiger zijn dan jezelf hun aanhang kunnen vergroten.
Niets menselijks is ons vreemd. We lezen allemaal graag dat
iemand ons aanbeveelt als ‘interessant’, ‘onmisbaar’ of desnoods als ‘er is een
hoek af, maar volg hem maar!’. Want ook dat is een gevolg van dat hele
#ff-gedoe. Als er op een vrijdag niemand is die jou té gek vindt, dan is dat
toch even slikken. Zo letterlijk moet je die vorige paragrafen nu ook weer niet
nemen hé. Beveel mij aan. Zeg hoe goed ik ben! Maintenant, tout de suite,
heute, gvd. Je veux de l’amour. En #ff-en om aan iedereen te geven, opdat ze
van me houden.
Ha, IJdelheid gij opdringerige heks!