In de nasleep van de eclatante verkiezingsoverwinning van de
N-VA wil die partij nu op een aantal strategische plekken het accent nog meer
op de Vlaamse zaak leggen door een schepen voor Vlaamse Zaken te installeren.
In het Brasschaat van Jan Jambon en het Aalst van Karim Van Overmeire gebeurde
dat al – weinig commotie in Brasschaat, veel gebakkelei in Aalst (maar dat had
bijna uitsluitend met de partijpolitieke afkomst van Van Overmeire te maken) -,
in Temse was er sprake van, maar werd uiteindelijk beslist om het niet te doen.
In andere door de N-VA gedomineerde steden en gemeenten heeft men het meer
omfloerst aangepakt.
Het is nu wachten op het afronden van de
coalitiebesprekingen in Antwerpen, om te zien of ook daar, in die
“grote” symboolstad, zo’n schepen wordt benoemd die zich specifiek
mag bezig houden met de Vlaamse zaak.
N-VA heeft van de schepen van Vlaamse Zaken een strijdpunt
gemaakt. Officieel heet het dat die schepen meer aandacht moet vestigen op de
Vlaamse feestdag (11 juli), op de inburgering van niet-Vlamingen en op het
instandhouden/verdedigen van het Nederlands tegen de toenemende verfransing. Officieus
gaat het om niet meer of niet minder dan een machtsstrijd in de aanloop naar
het onafhankelijkheidsproces. N-VA pist het terrein af en roept: dit is hier van
ons.
Een schepen van Vlaamse Zaken is een schepen van Overbodige
Zaken. “Vlaamse zaken” (en dus: Vlaanderen) heeft niets met
gemeentepolitiek te maken. Een schepen van Vlaamse Zaken is het equivalent van
een Vlaams minister van Federale Zaken en een federaal minister van Europese
Zaken. Flauwekul, dus, want daar bestaan al postjes voor. “Vlaamse
zaken” worden in de gemeenten al jaren behartigd door de schepenen van Cultuur,
Burgerlijke Stand en Bevolking, om nog maar te zwijgen van de burgemeesters. Op
Vlaams niveau zijn er de minister-president en de minister van Binnenlands
Bestuur (Geert Bourgeois, N-VA!) die in voortdurend contact staan met het
federale niveau. De regering-Di Rupo heeft de premier en de minister van
Buitenlandse Zaken (Didier Reynders) die zich inlaten met de Europese Unie. En
zo hoort het ook.
Een gemeentelijke vertegenwoordiger die zich op lokaal vlak
“Vlaamse zaken” toe-eigent, gaat per definitie zijn boekje te buiten,
omdat het zijn bevoegdheid nooit kán zijn. In Temse heeft de CD&V dat, na
enig nadenken en aarzelen, door en worden de zogeheten “Vlaamse
zaken” nu behandeld door de respectieve schepenen van Cultuur en
Inburgering. In Brasschaat heeft N-VA-kopstuk Jan Jambon wel zijn zin
doorgedrukt.
Het geval-Aalst is nog het pijnlijkst. Een ex-Belanger,
mede-initiatiefnemer en -tekstschrijver van het 70-puntenprogramma, mag daar nu
Vlaanderen verdedigen tegen de verbrusseling, verfransing, ver-weet-ik-veel-waarover-het-nog-allemaal-gaat-ing.
Wie geregeld door Aalsterse straten loopt, op café gaat en winkelt weet dat het
allemaal nogal meevalt met die verfransing. De enige taal die het Nederlands er
acuut in de verdrukking brengt, is het Oilsjters.
Karim Van Overmeire mag nu, namens N-VA, realiseren wat hij
bij Vlaams Blok/Belang nooit heeft mogen doen, omdat er om sanitaire redenen rond
die partij nu eenmaal een cordon was gebouwd. Het is de (Vlaamse) wereld op
zijn kop: nu Vlaams Belang voor het eerst in jaren fors verliest bij
verkiezingen, wordt haar programma gedeeltelijk uitgevoerd door een partij die
wel salonfähig is. (Misschien komt het wel omdat in de tweede zin van de
N-VA-statuten staat dat de ‘Nieuw-Vlaamse Alliantie het algemeen Vlaams belang‘ verdedigt? Sorry, flauw,
natuurlijk is N-VA geen extreem-rechtse, fascistoïde partij en is het bijzonder
contraproductief om haar in het verdomhoekje te proberen duwen. Ik zal het
nooit meer doen!)
‘Mogen we hier dan niet een beetje fier zijn op onze
eigenheid?’ vraagt Ivo Wynants, toekomstig burgemeester van Wijnegem, zich af
op de website van N-VA Aalst (en hij bewijst meteen dat de verfransing wel zeer
ver is doorgedrongen, want “fier” moet in keurig Nederlands uiteraard
“trots” zijn.) Natuurlijk mag je trots zijn op Vlaanderen, meneer
Wynants, maar daarvoor hoeft dit verkrampte circus toch nog niet? Als je
“Vlaamse zaken” beschouwt als normaal voor Vlaanderens steden en
gemeenten, dan moet je dat niet abnormaal maken door er een aparte functie voor
te creëren. Want dat is eigenlijk wat de N-VA doet: de vlucht vooruit nemen,
Vlaanderen hardnekkig verdedigen door voor de aanval kiezen. En meer belang
hechten aan een symbolengevecht dan aan de reële noden van de Vlaamse burgers.
Krijgt Antwerpen straks ook een Schepen van Vlaamse Zaken,
Inburgering en Volkscultuur? Wordt in de grootste stad van Vlaanderen
vendelzwaaien opnieuw uitgeroepen tot officiële volkssport? Komt kneuterigheid
straks in de plaats van verzuring? Binnenkort in een theater vlakbij. Komt dat
zien, komt dat zien.
