Klamme handen. Van verontwaardiging bibberende stembanden.
Hogere bloeddruk. Soms is tv-kijken ongezond. Zaterdagavond zapte ik tussen
twee favoriete programma’s door toch maar even naar de Nacht van de Vlaamse Televisiesterren, het jaarlijkse incestbal van
de Vlaamse tv-wereld, waar het verdienstelijk satirisch magazine De Ideale Wereld werd uitgeroepen tot
‘Beste Informatieprogramma’ en een grande
dame als Kathleen Cools met haar trofee als ‘Beste Presentatrice’ schril
afstak bij de meeste andere winnaars. Dat had ik allemaal via Twitter vernomen,
waar er tussen acht en elf geen plekje meer te bemachtigen was aan de virtuele toog.
Hét gespreksonderwerp tot iets voor half elf was het
décolleté van Evy Gruyaert. Naveldiep. Ik kan me voorstellen dat de
programmamakers hun voorzorgen hadden genomen en dat er, mocht dit lapje stof
van haar frêle schouders gevallen zijn, onmiddellijk iemand het licht zou
hebben uitgedaan en de pancarte ‘Evy Geduld’ in beeld was verschenen.
Maar toen werd de rest van de show genadeloos weggeblazen door
de intrede van twee panda’s. De linkse tuimelde van het podium en kwam met veel
moeite weer overeind. Er werd wat gemurmeld, panda’s onder elkaar. U weet hoe
die beesten zijn, mensenschuw. En dan stapte die ene voetje voor voetje naar het spreekgestoelte en deed hij zijn hoofd af.
B. D. W.
Uw burgemeester, Antwerpen. Uw voorzitter, N-VA. Uw
parlementslid, Vlaanderen. Uw toekomstige verkiezingstriomfator, België. De
zaal was verbijsterd, de huiskamer ook. Bart De Wever als panda. Wie bedenkt
het? En, minstens even belangrijk, waarom? Want N-VA, was dat niet die partij waarvan enkele vertegenwoordigers, met name Kris Van Dijck en Geert Bourgeois, heel sterk gekant waren tegen de aanwezigheid van politici in amusementsprogramma’s op radio en televisie?
Ik zou het kunnen hebben over de symboliek: aan de ene kant
een steek boven water naar Elio Di Rupo die de panda’s Xing Hui en Hao Hao vanuit
het verre China naar ‘zijn’ Pairi Daiza had gelobbyd, in zijn achtertuin; aan
de andere kant Bart De Wever verkleed als een dik, asociaal, lui en uitstervend
dier, iets waar de opperVlaming zich bij voorkeur niet mee associeert, denk je
dan. Maar daar ga ik niet dieper op in, de N-VA-propagandamachine zal hier wel
over nagedacht hebben, vermoed ik. A la
guerre comme à la guerre, klinkt het niet dan botst het tenminste (of valt
het pardoes van een podium).
***
BDW is daar niet zomaar tot op dat podium gestruikeld, beste
mensen. Hij is heus niet naar een verhuurcentrum voor carnavalskostuums gestapt
voor twee pandakostuums, vervolgens naar Hasselt gereden, via de
artiesteningang van de Ethias Arena stiekem binnengeslopen en daarna ook nog
eens met een papiertje waarop een stuntelig geschreven tekst stond tot aan de
microfoon gesukkeld. Neen, hij werd gevrààgd. Hij is uitgenodigd door de
organisatoren van deze Nacht. Hij was
hun eregast.
U leest dat goed: de drie grote Vlaamse omroepen (VRT,
Medialaan en SBS) wilden De Wever als een soort uithangbord van hun show. De door de zenders zelf vastgelegde sperperiode van min of meer zes weken (die op 7 april ingaat op de VRT en op 14 april op VTM, niet op VIER) is dan wel nog niet bezig, maar dit neigt toch heel sterk naar populistisch favoritisme: een graantje meepikken van een populair politicus. Dat Ingrid
Lieten ook een inleidend tekstje mocht debiteren was al vreemd, maar zij is
tenminste nog Vlaams minister van Media, daar kan je eventueel nog een flauw
excuus voor verzinnen.
Maar Bart De Wever? In een persiflage op zijn voornaamste
politieke tegenstander? Mag ik daaruit afleiden dat de omroepen, zoals bekend rode
burchten vol linkse potverteerders, hun keuze al gemaakt hebben tussen het
N-VA-model en het PS-model? (En dat met ons belastinggeld!?)
***
BDW wist ongetwijfeld al van zijn toekomstige bijdrage tot
de Vlaamse tv-geschiedenis af alvorens hij woensdag zijn kat genaamd Theo Francken
naar het voorzittersdebat van het Vlaams Rechtsgenootschap in Leuven stuurde.
De voorzitter was officieel verhinderd omdat hij vast zat in het Vlaams
Parlement. Drie vragen daarover: 1) wat is zijn aanwezigheidspercentage in het
halfrond?, 2) wat was er dan zo dringend woensdag dat hij er absoluut moest
aanwezig zijn en blijven?, en 3) waarom bleef hij in het verleden dan weg van maatschappelijk
zeer relevante besprekingen zoals de onderwijshervorming? (Vraag 4 zou kunnen
zijn: wordt die cumul niet zwaar om dragen voor de
burgemeester-voorzitter-parlementariër-lijsttrekker met een ernstig en hopelijk
voor hem tijdelijk gezondheidsprobleem? En ook nog, vraag 5: had de dokter hem
niet aangeraden om het eventjes rustiger aan te doen?)
Hoe moeten we dit anders verstaan dan: voorzitter van de
grootste Vlaamse partij wil niet in debat gaan met andere voorzitters, maar hij
wil wel populistisch scoren in een tv-programma waar hij geen tegenspraak moet
verwachten. Ook al was het dan met letterlijk vallen en opstaan en met een
semi-geïmproviseerde speech waarvan mijn tenen een half etmaal later nog altijd
in krulstand staan. Die toespraak had nog minder om het lijf dan Evy Gruyaert.
En dan werd kort nadien – de helft van de zaal lag nog in
katzwijm, Twitter was net ontploft – ook nog Philippe Geubels aangekondigd. Mijn
kronkelige geest zat direct bij die andere Göbbels, propaganda,
volksverlakkerij en de jaren dertig, maar dat zal wel aan mij liggen.
***
Wij leven in een land, lieve mensen, waar de premier
hoogstpersoonlijk twee panda’s komt ophalen op de nationale luchthaven. Staatszaak! Waar de
voorzitter van een gezinspartij voor de lol (en de foto) in bed kruipt met een
bejaarde vrouw. Iedereen inbegrepen! Waar twee kopstukken van Vlaamse partijen in een niet zo ver
verleden met lange nepbaarden opdraafden in een programma dat werd gepresenteerd door twee nepvrouwen.
U begrijpt: ‘nep’ is een anagram van ‘pen’ en ‘pen’ is mijn instrument waar ik
net weer ingekropen ben. Dit is het beeld van Vlaanderen dat onze toppolitici
ophangen: een travestieshow, 365 dagen per jaar carnaval, een pandamime. Woodwork squeaks and out come the freaks.
Wie gelooft die mensen nog? Wie neemt hen nog ernstig?
Ach, waar maak ik mij druk om? Het zal De Wever en de N-VA
geen electorale schade toebrengen, wees gerust. Zo doordacht was deze geste
wel, de collateral damage neemt de
partij er met plezier bij. BDW geniet nog een tijdje van een ‘goddelijke
status’. Guy Verhofstadt, Steve Stevaert en Yves Leterme weten dat dit een
tijdelijk fenomeen is, de slimme historicus De Wever beseft dat
ongetwijfeld zelf ook wel, maar op dit ogenblik kan hij zich zowat alles
permitteren. Zijn trouwe aanhangers pikken alles van hem, de eerbied voor de Grote
Leider is onvoorwaardelijk. Dit is een personencultus met sektaire trekjes.
Stel dat morgen uitlekt dat BDW iets onoirbaars heeft gedaan
met jonge jongetjes, dan zal de reactie iets zijn in de trant van: ‘Och, ja,
die ene keer, hij is ook maar een mens hé’. (Waarmee ik overigens helemaal
niets wil insinueren! Neen, ik heb geen anonieme bronnen die me iets hebben
toevertrouwd. Ik geef het voor de zekerheid maar even mee, want voor je ’t weet schrijft Eric Goens er een venijnig
opiniestuk over!)
***
De polarisatie tussen links en rechts is na zaterdagavond
alleen maar toegenomen. Het had de komende dagen in de media over werkloosheid,
loonlasten, kansarmoede, onderwijs, drugs, het referendum op de Krim, Syrië,
Turkije en desnoods zelfs confederalisme kunnen gaan. Móeten gaan, in feite. In
plaats van die ernstige onderwerpen zal het weer maar eens BDW zijn die alle
aandacht naar zich toe zuigt en hebben de koppenmakers van kranten en
nieuwssites de keuze tussen hoogst voorspelbare titels als ‘De val van De
Wever’, ‘Pandagate’ en ’10 politici die zich vroeger al verkleedden op televisie’.
Morgen staan de kranten vol met vlammende editorialen. De
adjectieven ‘schandalig’ , ‘misplaatst’ en ‘wansmakelijk’ zullen overuren
draaien. Maar u weet hoe dat gaat: de honden blaffen, de karavaan trekt voort.
Met de glimlach. Met een V-teken. Verandering Voor Vooruitgang. Maar nu ook met
een zijtak: Vaudeville Voor Vlaanderen.
De toestand is hopeloos maar niet ernstig. Bedenk: in een
democratie krijgt een volk de leiders die het verdient. Ze zullen hem niet
temmen, de fiere Vlaamse panda.
