‘Wat als… loodgieters hardhorig waren?’ Het was
gisteravond één van de sketches in de tweede aflevering van de 2BE-reeks Wat als?. Vervolgens zien we vier mannen
aanbellen aan een huis; drie van hen dragen een gladiatorenpak, eentje loopt in
een typische arbeidersoutfit rond, compleet met marcelleke en tattoo op de rug. Als de vrouw des huizes in het
deurgat staat, kijkt ze verbaasd voor zich uit. Blijkt dat ze drie radiatoren,
een boiler en een thermostaat had besteld, maar dat de hardhorige loodgieter
‘drie gladiatoren, een spoiler en een thermos zaad’ had gehoord. Wat volgt is
een hilarische scène die minder dan twee minuten duurt en die ondergetekende
aan het huilen bracht: van het lachen. Dat overkomt me helaas uiterst zelden.
Al was de keer dáárvoor amper tien minuten voordien, toen een dronken politicus
die net terug kwam van een onderhoud met de koning zijn getatoëerde voorarm
liet zien onder het roepen van ‘Volksgezondheid till I die, motherfuckers!!!’.
Wat als? zit vol
met dit soort korte, puntige (maar soms ook volstrekt pointeloze) grappen:
absurd, origineel, gedurfd. Lachen met Jezus en de katholieke kerk,
bijvoorbeeld. In het nog niet zo verre verleden zijn er parlementaire vragen
gesteld toen dit soort onderwerpen op den
BRT werden behandeld. Bakske vol met stro
van Urbanus lokte iets meer dan dertig jaar geleden nog bijna een
katholieke lynchpartij uit, zo gevoelig lag het destijds allemaal. Maar
blijkbaar zijn we nu met z’n allen volwassener geworden. Of zijn er zóveel
uitspattingen, via traditionele- en sociale media, dat reageren sowieso zinloos
is geworden. Hoe dan ook: dichter bij Monty Python is de Vlaamse televisie
nooit geraakt dan met deze Wat als?.
***
Wat als… deze reeks heel wat bekwame scenarioschrijvers
aanspoort om zelf een tandje bij te steken en de meest onwaarschijnlijke scènes
op papier te durven zetten?
Wat als… tv-zenders zouden beseffen dat een half miljoen
kijkers voor absurde humor, op een minder bekeken zender en op een vrij vroeg
uitzendmoment, betekent dat de Vlaamse kijker wel pap lust van humoristische
plaagstoten, sarcastisch kietelen en absurde vrolijkheid?
Wat als… programma’s voortaan zouden worden gemaakt met
het kruim van de Vlaamse acteerwereld?
Wat als… gedreven productiehuizen wat vaker inhoudelijke carte
blanche zouden krijgen om fijne programma’s in elkaar te mogen steken?
Wat als… op geld beluste productiehuizen zouden leren dat
je met vrij eenvoudige middelen toch een half uur toptelevisie kunt
klaarstomen?
Wat als… die heerlijke muziek die de fragmenten verbindt
om de drie weken zou worden uitgebracht op een verzamel-cd?
Wat als… we in het Echte Leven ook wat meer
relativeringsvermogen aan de dag zouden leggen en onszelf niet zo au sérieux zouden
nemen?
Wat als…
***
Wat als? verdient
een televisiester. Met terugwerkende kracht. Nú!
