(Deze bijdrage verscheen eerder op deredactie.be)
It giet oan. Nee, niet de Elfstedentocht, voor het
speculeren daarover moeten we nog wachten op de eerste vrieskou. Maar de
Zestienstedentocht bijgenaamd Jupiler Pro League ging gisteravond van start met
een duel tussen promovendus STVV en bekerwinnaar Club Brugge. Wat mag u verwachten
van de jaargang 2015/2016?
De Gentse Feesten, laten we daarmee beginnen.
Nee, niet die tien dagen van dolle pret in de binnenstad van de hoofdstad van
Oost-Vlaanderen, maar de festiviteiten die donderdag 21 mei werden ingezet toen
KAA Gent voor het eerst in de 115-jarige geschiedenis landskampioen werd.
Vorige week pakte Gent ook de Supercup, die veredelde oefenpot die elke zomer
de kampioen tegenover de bekerwinnaar plaatst, in dit geval ook de eerste en de
tweede uit de vorige competitie. De uitslag was nipt, 1-0, het verschil in
klasse overtuigender: de Buffalo’s lijken klaar om weer mee te dingen naar het
allerhoogste in het Belgische voetbal.
Ze hebben het modernste stadion, het slimste
bestuur en de beste trainer, behielden tot nog toe de sterkhouders in de kern
en ontdeden zich van een aantal overbodige spelers die geen rol speelden bij
het behalen van de titel: AA Gent is er klaar voor, zoveel is duidelijk. Al
zullen ze er alles aan doen om de favorietenrol van zich af te schuiven.
Gezocht:
doelpuntenmaker
In de titelrace is het, naast AA Gent, vooral
uitkijken naar Club Brugge en Anderlecht. De runner-up, die nu al voor het
elfde seizoen op rij moet proberen een vervolg te breien aan de landstitel uit
2005, versterkte zich met Hans Vanaken, de gegeerde aanvallende middenvelder
van Lokeren. Verder werden nog wat spelers aangetrokken om de kern te
verbreden. De beste speler van het vorige seizoen, doelman Matthew Ryan,
vertrok begin deze week naar Valencia en het is nog maar de vraag of opvolger
Sinan Bolat in staat zal zijn om evenveel punten te winnen als de Australiër.
Na de openingswedstrijd (2-1 verlies in Sint-Truiden) is duidelijk dat Club nog
zoekende is.
De nieuwe linksachter van Anderlecht heet Ivan
Obradovic, hij kwam over van KV Mechelen. Imoh Ezekiel, die vorig jaar van
Standard via een ommetje naar Qatar weer bij Standard belandde voor een
uitleenbeurt en die nu opnieuw verhuurd wordt, maar dan aan Anderlecht – kunt u
nog volgen? -, moet voor snelheid vooraan zorgen. Een doelpuntenmaker wordt
echter nog gezocht, want de Serviër Aleksandar Mitrović, vorig seizoen nog
topschutter in de Belgische competitie met zeventien doelpunten, ziet voortaan
de naam Newcastle United FC bovenaan zijn loonbriefje verschijnen. De
Noord-Engelse club betaalde naar verluidt 17,2 miljoen euro voor de spits. Trek
daar de 5 miljoen af die Anderlecht twee jaar geleden voor hem betaalde plus
het percentage dat zijn vorige club, Partizan Belgrado, had bedongen, en
paarswit realiseert nog altijd een flinke meerwaarde. De financieel directeur
lacht, maar ze zijn wel hun beste spits kwijt.
Richting uitgang zou er trouwens nog wel meer
beweging kunnen zijn de komende dagen en weken, met dank aan ambitieuze,
ongeduldige spelers en opdringerige spelersmakelaars met eurotekens in de ogen.
Mag ook vertrekken bij een goed bod, versta minstens 10 miljoen euro: Chancel
Mbemba. En wat met Dennis Praet? De Gouden Schoen liet al eerder verstaan dat
hij weg wil naar het buitenland. Een andere ex-Gouden Schoen, Matías Suárez,
blijft wel, maar hoeveel is die nog waard na jaren van blessureleed?
Voorlopig dus meer vraag- dan uitroeptekens in
het Constant Vanden Stockstadion. Er zit intussen wel behoorlijk wat geld in de
oorlogskas, ook al komt er dit keer niets binnen uit de Champions League.
Misschien kan Mbark Boussoufa daarmee verleid worden om terug te keren uit
Rusland. Maar hoe goed is de vroegere prins van het Astridpark nog?
Is er een vierde hond te bespeuren in de
titelstrijd? Ach, met wat goede wil kunnen we ook Standard een rol van
betekenis toebedelen. En wie weet kan KRC Genk onder een strenge nieuwe
trainer, Peter Maes, en mits het goed investeren van de miljoenen die het nog
ontvangt voor de transfer van Christian Benteke van Aston Villa naar Liverpool
een zoveelste kwakkelseizoen doen vergeten. Igor De Camargo en Yoni Buyens zijn
nieuwe namen in de Cristal Arena, al kan er nog veel gebeuren want de
transferperiode loopt tot maandag 31 augustus om middernacht. Meestal wordt er
pas na drie of vier speeldagen gepanikeerd en snel beslist om extra spelers aan
te trekken.
Couckenbak
Vorig seizoen waren Sporting Charleroi en KV
Kortrijk de uitschieters in positieve zin. Bescheiden clubs die play-off 1
haalden. Charleroi versierde zelfs een ticket voor de voorronde van de Europa
League, wat we toch al voorzichtig mogen omschrijven als Europees voetbal. Ook
in de nieuwe jaargang verwacht ik een KV bij de verrassingen. Niet Kortrijk dit
keer, maar eerder Mechelen of Oostende. Terwijl Achter De Kazerne de rustige
vastheid regeert, wordt aan de kust de polonaise gedanst. Bij de inkomende
transfers o.a. Gohi Bi Cyriac (Anderlecht) en Brecht Capon (Kortrijk). Met een
voorzitter die naar Belgische voetbalnormen even rijk is als de Noordzee diep
kan het nog wel een paar keer Couckenbak worden op de transfermarkt. Hou dus
vooral Oostende in het oog als top 6-kandidaat.
Nieuwkomers zijn Oud-Heverlee Leuven en STVV,
twee clubs die na respectievelijk één en drie seizoenen in de tweede klasse
terugkeren op het hoogste niveau. Mogen ze traditioneel vechten tegen de
degradatie of zijn ze voldoende gewapend om zich te handhaven? Andere clubs die
naar slechte gewoonte moeilijke tijden tegemoet treden zijn Moeskroen-Péruwelz,
Waasland-Beveren en Westerlo.
Vreemde
vogels strijken neer
Nieuwe trend: voetbalclubs die in de etalage
worden gezet in de hoop dat er buitenlandse investeerders toehappen. Zo kwam KV
Kortrijk in mei voor de luttele som van vijf miljoen euro in handen van de
Maleisische zakenman Vincent Tan en behoort Moeskroen-Péruwelz nu tot de
portefeuille van de gerenommeerde makelaar Pini Zahivi, een man die zulke nauwe
banden met eigenaar Roman Abramovitsj van Chelsea heeft, dat er in Moeskroen
een heel jaar lang dartele jonge huurlingen met een Londens accent zullen
rondlopen. De technische directeur orakelde al dat Moeskroen op play-off 1 mikt
en volgend jaar zelfs op de titel. Er mag al eens gelachen worden.
Ook Westerlo zou heel graag nog een overnemer
vinden. En Standard werd al overgenomen, zij het dan door een Belg én een
supporter van de club, Bruno Venanzi, die een heel ander type van bestuurder
lijkt dan de koele zakenman Roland Duchâtelet. Hij belooft de club weer dichter
bij de supporters te brengen, wat dat verder ook moge betekenen.
Het is een kwalijke evolutie: in de grote
Europese competities strijken rijke Russen en Arabieren neer die middenmoters
naar hun hand zetten en de meest waanzinnige bedragen op tafel leggen om
sportief succes te kopen. Denk aan Chelsea, Manchester City, PSG en AS Monaco.
In België voorlopig geen Russen of Arabieren, wel andere vreemde vogels die
voor een soms onduidelijke kapitaalstroom zorgen en die er alleszins niet op
uit zijn om de eigenheid van een club te vrijwaren. Het zegt veel over het
gebrek aan ethiek in de internationale voetbalwereld, de financiële puinhoop
die heel wat clubs opstapelen omdat ze systematisch boven hun stand zijn
blijven leven en het korte-termijn-denken dat in de bestuurskamers heerst.
Goed dat Anderlecht en Club Brugge het goede
voorbeeld geven door elk seizoen wel een paar jeugdspelers kansen te geven in
het eerste elftal en dat AA Gent er door een slim aankoopbeleid in geslaagd is
om een zeer evenwichtige, competitieve kern samen te stellen, anders zou het al
middelmatige buitenlanders zijn wat de klok slaat. Goed ook dat Lierse, een
club die al een aantal jaren is overgeleverd aan een Egyptische geldschieter
met farao-allures, een niveautje lager moet spelen: er zijn al slechte
voorbeelden genoeg. Clubs die de eigen jeugd jarenlang verwaarlozen om matige
buitenlanders in de plaats op te stellen verdienen niet beter dan hiervoor
afgestraft te worden. Maged Samy slaagde er in minder dan acht jaar tijd in om het
imago van sympathieke provincieclub de dieperik in te helpen. Eigen schuld,
kamelenbult.
E=mc2
U weet inmiddels hoe het gaat: eerst dertig
speeldagen die er maar half toe doen, want wie in play-off 1 geraakt moet de
helft van de verzamelde punten inleveren, waarna we weer met z’n allen roepen
hoe oneerlijk én spannend dit systeem wel is. Verder – maar dit bijna zo goed
als geheel terzijde – is er ook nog play-off 2, acht clubs die zich gedurende
zes speeldagen compleet overbodig zullen voelen. Play-off 3, waarin de kneusjes tot nog toe mochten proberen de degradatie en het vele geldverlies af te wenden, werd afgeschaft. Wie zestiende eindigt, speelt volgend seizoen in tweede klasse, pardon: Liga B. De vijftiende mag al op 13 maart met vakantie.
’t Is wel voor het laatst, want volgende zomer
wordt de competitie hervormd en krijgen we betaald voetbal met maximaal 24
clubs die zullen worden opgedeeld in een Liga A (16 clubs) en een Liga B (8
clubs). Zelfs de grootste bollebozen zijn er nog niet in geslaagd om de nieuwe
formule bevattelijk uit te leggen en ik wil er niet eens aan beginnen wegens a)
te ingewikkeld, b) te weinig doordacht (wie gaat er in hemelsnaam naar
wedstrijden in Liga B kijken?) en c) misschien ook wel voorbarig omdat de hervorming
juridisch en sportief onder vuur ligt.
Ach, Einstein wist het al, we moeten het
allemaal relativeren. Dat mogen we ook afleiden uit zijn beroemde formule. E=mc2,
oftewel ‘Eerste klasse = matige competitie in het kwadraat’. Ja, dat had die
Albert honderd jaar geleden al goed gezien.
