Vandaag in de krant: Brugs bisdom treedt nog
altijd niet op tegen seksueel misbruik in de kerk.
Nog vandaag in de krant: bisschop Vangheluwe
leeft al jaren ondergedoken maar veilig en wel in het nabije buitenland. Hij
mag nog altijd de titel ‘monseigneur’ voeren, een titel die hij wellicht ook af
en toe gebruikt als hij zijn jongeheer aanspreekt bij het bepotelen van jonge
heertjes in zijn omgeving, het mag zelfs familie zijn, monseigneur is niet kieskeurig op dat vlak.
Eveneens vandaag in de krant: monseigneur
Léonard moet een boete betalen omdat hij – en het instituut dat hij
vertegenwoordigt – niet optraden tegen dat seksuele misbruik in Belgische katholieke kringen.
Ik begrijp dat hele gelovig-zijn niet en zal
dat ook nooit doen, maar ik accepteer wel dat mensen in een opperwezen geloven.
Het is hún leven, het is hún keuze. Wat ik niet begrijp is dat mensen zich
laten manipuleren door een organisatie die de meest schandelijke misbruiken
onder de mat probeert te vegen.
Als het Brugs bisdom inderdaad geen actie
onderneemt en slachtoffers in de kou laat staan – op een moment dat in het
Vaticaan nota bene een paus zit die voorzichtige stapjes waagt in een andere
richting dan het Roomse verleden en die daarom alleen al vlotweg ‘een progressief’
wordt genoemd -, wat belet de beminde parochianen uit Brugge dan om hun geloof
anders te gaan belijden?
Ga weg uit dat instituut dat toch niet in u geïnteresseerd
is, keer uw rug naar die ‘Doe wel en zie niet om’-maffia en beleef uw geloof in
persoonlijke kring of organiseer u met andere gelovigen die het beu zijn om als
quantité négligeable beschouwd te
worden door een stelletje corporatisten die in het beste geval oogkleppen
dragen en in het slechtste geval zelf hun handen niet konden of kunnen
thuishouden.
Ik begrijp gelovig-zijn niet, maar het hele
braafjes in de pas blijven lopen terwijl de meest waanzinnige wantoestanden aan
het licht komen begrijp ik nog veel minder. Doe er iets aan, beminde gelovigen.
Loop weg uit die kerk, loop weg van die verdorven geesten die zich geestelijke
leiders durven noemen, klaag hen aan en ga elders je geloof beleven. Je zal er
mijn respect mee verdienen en je koopt er jezelf een iets zuiverder geweten mee.
